Zapowiedzi wydawnictwa ArtRage na pierwsze półrocze 2024 roku
2023 rok – czyli drugi rok działalności – był dla wydawnictwa ArtRage z pewnością wyjątkowy, a to za sprawą przyznania Nagrody Nobla norweskiemu pisarzowi Jonowi Fossemu, którego książkę oficyna opublikowała na niespełna miesiąc przed ogłoszeniem decyzji Akademii Szwedzkiej. Na 2024 rok ArtRage szykuje kolejne dzieła autorów dobrze już w Polsce znanych, a także szereg znakomitych pozycji autorów dotąd w naszym kraju niewydawanych.
Torgny Lindgren „Legendy”, tłum. Tomasz Feliks – premiera: styczeń
Zbiór utworów szwedzkiego mistrza formy o niepohamowanej fantazji i niezwykłym darze opowiadania. „Legendy” to trzynaście opowieści, mitów, apokryfów, anegdot zasłyszanych, gruntownie przetworzonych albo całkiem zmyślonych. Pośród nich znalazły się historie rolnika, który tak kochał swoje gospodarstwo i ziemniaki, że postradał zmysły i wybrał przemoc, noblistów Selmy Lagerlöf i Vernera von Heidenstama, Buddy krojącego swoje ciało na kawałeczki, piłkarza, który nigdy nie podawał to tyłu, a gdy to zrobił, połamano go kołem, pana i niewolnika, którzy zamienili się rolami, czy wreszcie trudnej i bolesnej miłości olbrzyma i bogini.
Torgny Lindgren (1938-2017) to jeden z najważniejszych szwedzkich pisarzy po II wojnie światowej. Karierę literacką zaczynał od poezji, ale rozpoznawalność przyniosła mu powieść „Droga wężowa na skale” (1982), którą w 1986 roku przeniesiono na duży ekran. Od 1991 roku do śmierci był członkiem Akademii Szwedzkiej. Jego prozę wielokrotnie nagradzano, m.in. prestiżowymi Prix Femina étranger i Nagrodą Augusta; był tłumaczony na ponad 30 języków.
Santiago Roncagliolo „Noc szpilek”, tłum. Tomasz Pindel – premiera: styczeń
Porywający od pierwszego zdania thriller autorstwa jednego z najważniejszych współczesnych południowoamerykańskich pisarzy. „Nie byliśmy przecież żadnymi potworami. Możliwe, że trochę… przeholowaliśmy” – tak zaczyna się „Noc szpilek”, opowieść o czterech kumplach ze szkoły prowadzonej przez jezuitów, Peru lat 90. i o tym, jak łatwo przekroczyć granicę, zza której nie ma już odwrotu. Beto, Moco, Carlos i Manu wracają do historii, która związała ich ze sobą na zawsze i miała na zawsze rozdzielić. Gdy wylądowali na celowniku nauczycielki, panny Pringlin, postanowili jej odpłacić pięknym za nadobne, a przy okazji pokazać rówieśnikom, że nie są klasowymi ofermami. Co naprawdę wydarzyło się tamtej nocy, gdy zbuntowali się przeciwko całemu światu?
Roncagliolo w „Nocy szpilek” tworzy nie tylko arcywciągającą fabułę, lecz także wnikliwy obraz targanej przemocą Limy i całą galerię przekonujących postaci – od dorastających chłopaków, których rozsadza testosteron, przez nieszczęśliwe małżeństwa, po przetrąconego wojną z Ekwadorem ojca z PTSD. To literatura popularna najwyższej próby.
Stefan Hertmans „Wojna i terpentyna”, tłum.. Alicja Oczko – premiera: styczeń
Wznowienie jednej z najgłośniejszych współczesnych powieści o I wojnie światowej, nominowanej do Międzynarodowej Nagrody Bookera w 2017 roku. W latach 80. umierający dziadek podarował Stefanowi Hertmansowi swoje dzienniki. Pisarz odważył się zajrzeć do zapisków Urbaina dopiero po latach. Życie jego dziadka naznaczyły biedne dzieciństwo u schyłku XIX wieku w Gandawie, trauma okopów I wojny światowej i wielka, niespełniona miłość. Ślady tej ostatniej Stefan śledzi w obrazach autorstwa Urbaina, kopisty wielkich mistrzów jak Tycjan, Rembrandt czy Velázquez. „Wojna i terpentyna” to intymny fresk, życie i tragedia flamandzkiego żołnierza rzucone na wielkie płótno ubiegłego stulecia.
Cristina Morales „Lektura uproszczona”, tłum. Katarzyna Okrasko i Agata Ostrowska – premiera: luty
Wybuchowa feministyczna proza. Jedna z najważniejszych hiszpańskich powieści ostatnich lat. Angela, Patricia, Marga i Nati to kuzynki z niepełnosprawnością, które mieszkają razem w mieszkaniu komunalnym w Barcelonie. Codziennie muszą walczyć o zachowanie niezależności i swoją godność, starając się nie pozwolić, by państwo decydowało o każdym aspekcie ich życia. Ich strategie oporu to m.in. anarchistyczne zebrania i podziemne ziny, taniec i promiskuityzm.
Wściekle inteligentna i zabawna „Lektura uproszczona” jest oskarżeniem instytucji i języka, który marginalizuje osoby z niepełnosprawnością. To także portret – wyrazisty, żywy i waleczny – współczesnej Barcelony. Ale przede wszystkim powieść Cristiny Morales stanowi celebrację ciała we wszystkich jego formach – to hymn na cześć kobiecych pragnień, queerowej seksualności, a także transgresywnej i rewolucyjnej siły języka. „Lektura uproszczona”, czwarta powieść Cristiny Morales, została nagrodzona prestiżowymi Premio Herralde i Premio Nacional de Narrativa i stała się bestsellerem w Hiszpanii.
Jon Fosse „Białość”, tłum. Iwona Zimnicka – premiera: luty
Wspaniała, niepokojąca nowela laureata Nagrody Nobla. Mężczyzna wyrusza samochodem w drogę bez powodu i celu. Skręca to w prawo, to w lewo, aż w końcu grzęźnie gdzieś w leśnej głuszy na całkowitym odludziu. Niedługo później robi się ciemno i zaczyna padać śnieg. Ale zamiast szukać pomocy, nierozważnie zapuszcza się w głąb ciemnego lasu. Nieuchronnie się gubi, a kiedy wreszcie – zmarznięty i zmęczony – przystaje, natyka się na świecącą pośród ciemności istotę.
Sebastian Barry „Po stronie Kanaanu”, tłum. Katarzyna Makaruk – premiera: luty
Poruszająca powieść historyczna wybitnego irlandzkiego prozaika w nowym, znakomitym przekładzie Katarzyny Makaruk. „Po stronie Kanaanu” to opowieść Lilly Bere, osiemdziesięciopięcioletniej irlandzkiej emigrantki, rozpoczynająca się żałobą po wnuku, Billu. Lilly, córka dublińskiego policjanta, powraca do przeszłości i dramatycznych wydarzeń, wskutek których została zmuszona do ucieczki z Irlandii pod koniec I wojny światowej. Epicka i zarazem intymna historia jej życia ma swój dalszy ciąg w Stanach Zjednoczonych, gdzie – z dala od rodziny – po raz pierwszy zasmakowała słodyczy miłości i goryczy zdrady.
W „Po stronie Kanaanu” Sebastian Barry pochyla się nad takimi zagadnieniami, jak pamięć, wojna, więzi rodzinne, miłość i strata. W 2011 roku książka została nominowana do Bookera, a rok później wyróżniono ją Nagrodą im. Waltera Scotta dla najlepszej powieści historycznej.
Marilyn Brookwood „Sieroty z Davenport”, tłum. Kaja Gucio – premiera: marzec
Fascynująca opowieść o zapomnianych psychologach z czasów wielkiego kryzysu, którzy zapoczątkowali współczesną naukę o rozwoju dziecka. „Skazane na zgubę od urodzenia” – tak psycholog Harold Skeels opisał dwie małe dziewczynki z Davenport w stanie Iowa w 1934 roku. Ich IQ łącznie wyniosło zaledwie 81. Zgodnie z panującymi wówczas przekonaniami eugenicznymi, Skeels i jego koleżanka Marie Skodak założyli, że dziewczynki odziedziczyły niską inteligencję swoich rodziców i nadają się do adopcji. Dziewczynki zostały wysłane do zakładu dla „słabych na umyśle” pod opiekę „niedorozwiniętych umysłowo” kobiet. Ku zdumieniu Skeelsa i Skodak pod opieką kobiet dzieci zrobiły niebywałe postępy i ich IQ znalazło się w normie. Odkrycie, że środowisko kształtuje inteligencję dzieci, było jednym z najbardziej zaciekle kwestionowanych – Brookwood opowiada, jak do niego doszło.
Jacqueline Harpman „Ja, która nie poznałam mężczyzn”, tłum. Katarzyna Marczewska – premiera: marzec
Wybitna powieść belgijskiej klasyczki, która do tej pory była w Polsce nieznana. Bezimienna dziewczyna spędza w bunkrze całe swoje życie wraz z 39 innymi kobietami pod nieustannym nadzorem uzbrojonych strażników, którzy nigdy nie wypowiadają do nich nawet słowa. Nie wie, czym zasłużyła sobie na swój los, nie wie, jak wygląda świat na zewnątrz, zna go jedynie z opowieści współwięźniarek. Jednego dnia rozlega się alarm, nadzorcy znikają, a ona musi wymyślić siebie na nowo w świecie pełnym niepewnej, niebezpiecznej wolności. Ale czym jest wolność w tym arcydziele Jacqueline Harpman i skąd w ogóle wziął się jej dystopijny świat?
Marta Hermanowicz „Koniec” – premiera: marzec
Jeden z najbardziej wyczekiwanych debiutów roku. Metafizyczna, bluźniercza powieść o tragedii wojny, która nie kończy się wraz z podpisaniem traktatów pokojowych, ale zostaje w jej ofiarach i przenosi się na kolejne pokolenia.
Malwina, dziewczynka obdarzona niezwykłą wrażliwością, śni sny-wspomnienia wojenne swojej babki, co sprawia, że równolegle funkcjonuje w dwóch rzeczywistościach – wojennej (przede wszystkim tej z Kresów i Syberii) i Polski lat 90. Rzeczywistości wzajemnie się przenikają, nakładają się na siebie. Malwina, łapaczka snów swojej ocalałej z wojennej zawieruchy babki, staje się swoistym dybukiem oddającym głos umarłym; dla niej wojna nadal trwa zarówno na froncie nocnym, jak i dziennym. Mocna, poruszająca, świetnie skonstruowana proza.
Hallgrimur Helgason „101 Reykjavik”, tłum. Jacek Godek – premiera: marzec
Wznowienie w bardzo odświeżonym przekładzie poruszającej, groteskowej opowieści o szaleństwie współczesnego świata, kultowej także dzięki adaptacji filmowej. Björn Hlynur ma trzydzieści trzy lata i mieszka z matką, czas spędzając głównie na oglądaniu porno i paleniu papierosów. Z pozoru samotny, egzystuje w swoim prywatny mikrokosmosie ograniczającym się do Reykjaviku w obrębie kodu pocztowego 101. Jednocześnie nurza się w bezkresie świata, do którego klucze to pilot satelitarnej telewizji i Internet.
Mimo trzydziestu trzech lat za wszelką cenę chce uniknąć dorosłości. Próby konfrontacji z rzeczywistością kończą się katastrofą. Rytm jego życia wyznacza przełączanie programów, wyprawy do nocnych klubów, wypalane papierosy, filmy wideo, pigułki ecstasy, zużyte prezerwatywy i kolejne eksponaty zdobyte do muzeum osobliwości. Sytuacja komplikuje się, gdy do jego domowego azylu wprowadza się piękna narzeczona jego matki.
Kjell Askildsen „Ostatnie zapiski Thomasa F. dla ogółu”, tłum. Maria Gołębiewska-Bijak – premiera: kwiecień
Dwie nowele norweskiego mistrza krótkiej formy w nowym przekładzie. „Ostatnie zapiski…” to dzieło centralne dla twórczości pisarza, moment przełomowy, w którym Norweg zrezygnował z pisarstwa zaangażowanego politycznie na rzecz prozy bardziej pesymistycznej i bliższej ludzkiej naturze. Na często zadawane pytanie, dlaczego jego pisarstwo jest tak skromne objętościowo, Askildsen odpowiadał zwykle: „Piszę tylko to, co konieczne”.
Chiang-Sheng Kuo „Stroiciel fortepianów”, tłum. Katarzyna Sarek – premiera: kwiecień
Wielki tajwański hit, najbardziej nagradzana powieść ostatnich lat, rzecz o miłości, stracie i utraconych marzeniach. Bezimienny, łysiejący stroiciel fortepianów po czterdziestce wedle wszelkich kryteriów może uchodzić za przegranego. Miał zostać wielkim pianistą, jednak jego życie odmieniły zdrada i zawód miłosny. Opowieść stroiciela splata się z historią wdowca, który opłakuje śmierć młodej żony. W tle zaś – obok Rachmaninowa, Schuberta, Goulda i Richtera – wybrzmiewają echa Kawabaty, Ishiguro i „Śmierci w Wenecji” Manna.
Merethe Lindstrøm „Dni w historii ciszy”, tłum. Karolina Drozdowska – premiera: kwiecień
Powieść wyróżniona prestiżową Nagrodą literacką Rady Nordyckiej. Eva i Simon spędzili razem większość dorosłego życia. On jest lekarzem, ona nauczycielką, mają trzy dorosłe córki i przestronny dom. Łączą ich jednak nie tylko uczucia, lecz także milczący pakt, że nie będą rozmawiać o swojej przeszłości. Simon z biegiem lat coraz bardziej zamyka się w sobie, Eva zaś próbuje wyrwać się z izolacji i ciszy. Kim była gospodyni, która nagle zniknęła z ich życia, skąd wziął się tajemniczy intruz, który wtargnął do nich pewnego dnia, jakie tajemnice z dzieciństwa skrywa Simon?
„Dni w historii ciszy” to dramat rodzinny o tym, co ukryte i przemilczane, subtelna powieść o miłości dwojga ludzi, dziedzictwie wojny, uprzedzeniach i strategiach przetrwania. Przeszłość nie powraca, ona jest z nami zawsze.
Italo Svevo „Zeno Cosini”, tłum. Zofia Ernstowa – premiera: maj
„Zeno Cosini”, jedna z najważniejszych powieści XX wieku, wydana została w Polsce po II wojnie światowej tylko raz. Teraz to niesłusznie zapomniane, przełomowe dla modernizmu dzieło wraca w znakomitym, nieco odświeżonym przekładzie Zofii Ernestowej. Posłowie napisze Maria Karpińska, krewna Zofii Ernestowej, pisarka, italianistka.
Powieść Itala Sveva wprowadza czytelnika w głąb zabawnie nadpobudliwego i samooszukującego się bez końca umysłu. „Zeno Cosini”, neurotyczny włoski biznesmen, spisuje wspomnienia na polecenie swojego psychiatry, przybliżając czytelnikowi m.in. niekończące się próby rzucenia palenia, zaloty do pięknej, lecz obojętnej Ady, nieoczekiwanie szczęśliwe małżeństwo z jej niepozorną siostrą Augustą, romans z piosenkarką u progu kariery i postać swego ojca, a wreszcie: wojnę z perspektywy cywila na linii frontu. Svevo pisze z niepozbawionym ironii dowcipem i przenikliwością, a jego powieść to arcydzieło realizmu psychologicznego.
Martin Caparros „Echeverría”, tłum. Katarzyna Okrasko – premiera: maj
Epicka powieść wybitnego argentyńskiego reportera. Buenos Aires, rok 1830. Argentyna dopiero się rodzi i jeszcze nie wie, czym ma się stać. Młody człowiek, Esteban Echeverría, uznaje, że jego misją jest nadać kształt swojej ojczyźnie. Zamierza to uczynić poprzez literaturę, stając się wielkim poetą narodowym. Przez całe swe burzliwe życie jest rozdarty między miłością a strachem, pracą a chorobą, miastem a pampasami, poezją a walką z dyktaturą, która zakończy się ostatecznie wygnaniem. Powieść Martína Caparrósa to biografia jednej z najważniejszych postaci w historii Argentyny, a zarazem podróż przez mroczną, fascynującą epokę.
Stefan Hertmans „Wejście”, tłum. Alicja Oczko – premiera: maj
Hertmans odtwarza życie Willema Verhulsta, byłego mieszkańca domu w Gandawie, który kupił w 1979 roku, a przy okazji Hertmans szkicuje także szczególnie poruszający portret Mientje, pobożnej żony tego – jak się zdaje – całkiem prominentnego esesmana, która mimo wszystko pozostała całkowicie wierna mężowi.
Aki Ollikainen „Sielanka”, tłum. Justyna Polanowska – premiera: maj
Powieść fińskiego prozaika, którego ArtRage przedstawił polskim czytelnikom „Białym głodem”. W ciągu jednego dnia spotykają się ze sobą rzeczywistości wielu pokoleń. Czas płynie nieubłaganie, dzieją się rzeczy dziwne i całkiem zwyczajne; dwoje młodych ludzi zakochuje się w sobie, dwoje nieco starszych ma problemy w związku, dwoje jeszcze starszych odnajduje spokój, ale ten magiczny świat jest także okrutny i nieprzewidywalny, a w idyllicznym krajobrazie czai się groza.
Jarek Skurzyński „Zły syn” – premiera: czerwiec
Czy dziecko musi kochać rodzica? Historia matki samotnie wychowującej syna w małej, osiedlowej społeczności, która nie szczędzi jej rad odnośnie do tego, co powinna robić, żeby ten nie wyrósł na złodzieja i pijaka. Procesowi wychowania pod wścibskim okiem sąsiadów towarzyszy ciągłe poczucie zagrożenia. Dwadzieścia lat po śmierci najbliższej osoby syn nadal tęskni i próbuje wyobrazić sobie, jak to jest mieć żyjącą matkę i opiekować się nią na starość. Niewygodna proza w nurcie new sincerity.
Sebastian Barry „Czas starego boga”, tłum. Aga Zano – premiera: czerwiec
Nominowana do Bookera powieść wybitnego irlandzkiego prozaika. Emerytowany policjant Tom Kettle wprowadza się do przybudówki do wiktoriańskiego zamku z widokiem na Morze Irlandzkie. Miesiącami nie widuje nikogo poza ekscentrycznym właścicielem i znerwicowaną młodą matką, która wprowadziła się obok. Myślami wraca wciąż do ukochanej żony June i dwójki dzieci, Winnie i Joego. Gdy jednak u jego drzwi pojawia się dwóch byłych kolegów z pracy, pytając o sprawę sprzed kilkudziesięciu lat, musi stawić czoła najmroczniejszym zjawom z przeszłości. „Czas starego boga” to wspaniale napisana, pełna liryzmu proza, w której nic nie jest takie, jakim się wydaje.
fot. główna: Freepik
Opisy książek pochodzą od wydawcy.
Kategoria: premiery i zapowiedzi
