Balet „Śpiąca królewna” na podstawie baśni Charles’a Perraulta. Transmisja z Teatru Bolszoj w polskich kinach w niedzielę 22 stycznia

10 stycznia 2017

W niedzielę 22 stycznia w kinach w kilkunastu polskich miastach odbędzie się transmisja widowiska baletowego przygotowanego przez Teatr Bolszoj na podstawie baśni Charles?a Perraulta „Śpiąca królewna”. Bogactwo scenografii, kostiumów, ponad stuosobowy zespół tancerzy i mnóstwo popisów baletowych złoży się na przedstawienie, które będzie można obejrzeć na żywo wprost z Moskwy.

Choć tematem „Śpiącej królewny” zajęli się również słynni bracia Grimm, treść baletu Piotra Czajkowskiego, Mariusa Petipy i Iwana Wsiewołożskiego zaczerpnięta została ze znanej bajki Charles?a Perraulta (pochodzącej ze zbioru „Bajki Babci Gąski” z 1697 roku). Wykorzystano jednak tylko część pierwszą bajki ? od chrzcin do wesela królewny, pomijając dalsze jej losy, krótką zaś wzmiankę o przyczynie długoletniego snu twórcy baletu rozbudowali do całego aktu, posiadającego zresztą najsilniejsze napięcie dramatyczne. Postać Wróżki Bzu pochodzi z innej bajki Perraulta i spełnia w balecie funkcję spiritus movens całej akcji. Autorzy libretta wzorowali się przy tym na pierwszej wersji baletowej „Śpiącej królewny”, którą wystawiono w 1829 roku w Paryżu (libretto: E. Scribe, muzyka: F. Hérold, choreografia: J. Aumer). W przeciwieństwie jednak do autorów tamtego widowiska, które miało charakter farsy, Wsiewołożski i Petipa stworzyli uroczą baśń poetycką o szeroko rozbudowanej fantastyce.

Muzyka, napisana ściśle według wskazówek i planu choreograficznego Petipy, ilustruje dokładnie przebieg akcji. Wykorzystując doświadczenie nabyte przy pracy nad „Jeziorem łabędzim”, Czajkowski napisał „Śpiącą królewnę” z doskonałą znajomością praw teatru baletowego i zgodnie z ówczesną jego konwencją. Balet „Śpiąca królewna” zajmuje trwałe miejsce w światowym repertuarze klasycznym. Jego powodzenie ugruntowały przede wszystkim walory choreograficzne, dające wiele okazji do popisów solowych w zręcznie skonstruowanych wariacjach i pas de deux, toteż oryginalna wersja Petipy respektowana jest dziś na ogół w całości. Na Zachodzie spopularyzował ją Nikołaj Siergiejew, przygotowując „Śpiącą królewnę” dla dwóch znanych zespołów: Baletów Rosyjskich Diagilewa (Londyn, 1921) i Vic-Wells Ballet (Londyn, 1939). Do tradycji weszło obsadzanie roli złej wróżki Carabosse przez mężczyznę, zgodnie z zasadą, że okrutnych i złych postaci w balecie klasycznym nie może odtwarzać balerina.

W 1963 roku moskiewski Teatr Bolszoj zaprezentował „Śpiącą królewnę” w wersji Jurija Grigorowicza (jednego z czołowych choreografów Bolszoj i baletmistrza zespołu, twórcy m.in. granego obecnie „Spartakusa” i „Złotego Wieku”), która to wersja także oparta jest na choreografii Petipy. Grigorowicz w 2011 zrewidował swój spektakl: zmienił scenografię i kostiumy, a akcję przeniósł na XIX-wieczny dwór imperialnej Rosji. Spektakl ten został zarejestrowany z udziałem publiczności już dwa dni po premierze i pokazany w kilkuset kinach na całym świecie. Teraz powraca w bezpośredniej transmisji HD LIVE i w nowej obsadzie wykonawców.

Transmisje na żywo zaplanowano w niedzielę 22 stycznia w kinach w następujących polskich miastach: Bydgoszcz (Multikino), Dąbrowa Tarnowska (Kino Sokół), Gdańsk (Multikino), Gdynia (Multikino), Gliwice (Kino Amok), Katowice (Kino Rialto), Konin (Kino Oskard), Kraków (Multikino), Limanowa (Limanowski Dom Kultury – Kino Klaps), Lublin (Multikino), Olsztyn (Multikino), Poznań (Multikino Malta), Przemyśl (Centrum Kulturalne w Przemyślu – Kino Centrum), Rzeszów (Kino Zorza), Szczecin (Multikino), Warszawa (Kino Praha i Multikino Złote Tarasy), Włoszczowa (Kino Muza), Wrocław (Kino Nowe Horyzonty), Zabrze (Multikino). Retransmisje w późniejszych terminach będzie można zobaczyć: 9 marca w Dębicy (Kino Kosmos), 12 marca w Łodzi (Łódzki Dom Kultury – kino Szpulka), 19 marca w Łukowie (Kino Łuków) i w Oświęcimiu (Oświęcimskie Centrum Kultury ? Nasze Kino), 26 marca w Ostrowie Wielkopolskim (Kino Komeda), 9 kwietnia w Wadowicach (Kino Centrum). O szczegóły odnośnie zakupu biletów należy pytać w kasach kin.

Przedstawienie trwa około 2 godzin i 45 minut (w tym 1 przerwa). Poniżej możecie zobaczyć oficjalny zwiastun baletu Teatru Bolszoj „Śpiąca królewna” na podstawie baśni Charles?a Perraulta:

Treść baletu

PROLOG

Pałac króla Florestana XIV. Wszyscy świętują narodziny księżniczki Aurory. Catalabutte, mistrz ceremonii, sprawdza listę zaproszonych na uroczystość. Wśród dworzan i gości, którzy przybyli, by pogratulować królowi i królowej nowo narodzonej córeczki, zjawia się Wróżka Bzu, a wraz z nią inne dobre wróżki. Każda z nich przyniosła po podarunku dla maleńkiej księżniczki, a owymi prezentami są najlepsze ludzkie cechy. Nagle wybucha zamieszanie. Wraz ze swoją ohydną świtą zjawia się zła i potężna wróżka Carabosse. Jest wściekła, że nie zaproszono jej na uroczystość. Pała chęcią zemsty. Ona też ma dla malutkiej prezent: rzuca na dziecko czar, który spowoduje, że Aurora umrze młodo, ukłuwszy się uprzednio wrzecionem. Na szczęście Wróżka Bzu nie zdążyła jeszcze złożyć swojego daru, dlatego teraz stara się złagodzić okrutny czar Carabosse. Obiecuje królowi i królowej, że Aurora, gdy ukłuje się igłą wrzeciona, nie umrze, ale zapadnie w głęboki i długi sen, z którego zbudzi ją tylko pocałunek zakochanego księcia. Wściekła Carabosse opuszcza pałac.

AKT PIERWSZY

Szesnaste urodziny księżniczki Aurory. Wszyscy pilnują, aby nikt nie miał przy sobie ostrego przedmiotu, którym księżniczka mogłaby się ukłuć. Przybyli z daleka czterej książęta starają się o rękę Aurory i tańczą z nią adagio z różami. W trakcie uroczystości pojawia się nieznajoma stara kobieta, która wręcza jubilatce dziwny przedmiot. Ufna Aurora bierze go do ręki i natychmiast rani się w palec, a po chwili, bez życia, osuwa się na ziemię. Okazuje się, że owym przedmiotem jest wrzeciono, a staruszką ? zła wróżka Carabosse, która oznajmia, że oto jej klątwa dosięgła księżniczkę, po czym znika. Na szczęście zjawia się dobra Wróżka Bzu, przypominając zgromadzonym o prezencie, który kiedyś podarowała Aurorze, a który złagodzi zły czar. Księżniczka nie umarła więc, ale pogrążyła się w głębokim śnie. Zbudzić ją może tylko pocałunek księcia. Ponieważ Aurora usnęła, Wróżka Bzu sprawia, że także całe królestwo zapada w głęboki sen.

AKT DRUGI

Scena pierwsza
Królewski park. W otoczeniu swojej świty książę Désiré, polując, stara się zabić czas i przezwyciężyć melancholię. Jakby w odpowiedzi na jego smutny nastrój zjawia się Wróżka Bzu, która roztacza przed nim wizję śpiącej Aurory. Książę jest oczarowany pięknem księżniczki. Błaga więc Wróżkę Bzu, by ta pomogła mu odszukać śliczną dziewczynę. Wróżka zabiera księcia na swoją magiczną łódź i razem płyną w kierunku zaczarowanego zamku.

Scena druga
Mrok i pustka panuje w pogrążonym we śnie królestwie. Strzeże go zła Carabosse. Wróżka Bzu i książę Désiré zbliżają się do zamku. Stara wiedźma stara się ukryć Aurorę przed przybyszami, ale na próżno ? księciu udaje się dostrzec śpiącą piękność. Całkowicie już będąc pod wpływem jej uroku, książę czule całuje księżniczkę, a wtedy zły czar pryska. Carabosse znika, Aurora budzi się, a razem z nią ? całe królestwo. Księżniczka od razu zakochuje się w swoim wybawicielu. Książę Désiré prosi króla i królową o rękę ich córki, na co ci z radością przystają.

AKT TRZECI

Wesele księżniczki Aurory i księcia Désiré. Wśród gości przybyłych na uroczystość zjawiają się postacie z innych bajek: Kopciuszek z księciem Fortuné, Czerwony Kapturek z Wilkiem, Kot w Butach i Biała Kotka, Błękitny Ptak z perskiej baśni z księżniczką Floriną, a także Wróżki klejnotów. Młoda para tańczy swój pierwszy taniec, a Wróżka bzu błogosławi im, życząc szczęścia.