10 ulubionych książek Johna Irvinga
Na prośbę Aarona Hicklina, twórcy projektu One Grand, księgarni, która sprzedaje jedynie książki polecane przez znane osobistości, pisarz John Irving skompilował listę dziesięciu swoich ulubionych powieści.
Poniżej możecie zapoznać się z książkami, które autor „Świata według Garpa” zabrałby ze sobą na bezludną wyspę, wraz z krótkim komentarzem Irvinga. Tytuły te dają również wgląd w inspiracje do niektórych powieści pisarza.
1. Nathaniel Hawthorne „Szkarłatna litera”
Te religijne kobiety w „Szkarłatnej literze” rozprawiające o tym, co zrobiłyby z Hester – nie wyszyłyby znaku na ubraniu, lecz wypaliłyby piętno na jej czole lub zabiły – sprawiły później, że uczyniłem seksualną dosadność i mniejszości seksualne ważnym elementem wielu moich powieści.
2. Hermana Melville „Moby Dick”
„Moby Dick” – szczególnie z uwagi na Queequega i jego trumnę/koło ratunkowe – nauczył mnie, że przewidywanie jest gadającym towarzyszem losu.
3. Thomas Hardy „Burmistrz Casterbridge”
W temacie losu i możliwości ucieczki przed nim „Burmistrz Casterbridge” jest dość cierpką lekturą. W pierwszym rozdziale facet sprzedaje swoją żonę i córkę marynarzowi i nigdy potem nie może już za to odpokutować. A krytycy Hardy’ego chcieli, żeby pisał więcej podnoszących na duchu zakończeń!
4. Charles Dickens „David Copperfield”
Co do Dickensa, cóż, tak, „Wielkie nadzieje” są jego najlepszą powieścią, ale w czystej dramaturgii nic nie przebije rozdziału „Burza” z „Davida Copperfielda”, gdy fale wyrzucają na brzeg ciało Steerfortha, a Copperfield mówi: „leżał, z głową opartą na ręku tak, jak zwykłem go był widywać śpiącym niegdyś… w szkole”.
5. Gustave Flaubert „Pani Bovary”
Kiedy pierwszy raz czytałem „Panią Bovary”, byłem na kilka lat przed małżeństwem, a także parę lat przed wyobrażeniem sobie, że kiedykolwiek w ogóle się ożenię. Co znaczyło dla mnie cudzołóstwo i samobójstwo żony lekarza z prowincjonalnej Francji? Wiele. Jak powiedział kiedyś mój pierwszy redaktor, „znałem wiele cudzołożnych kobiet (w co nie wątpię), ale tą, którą znałem najlepiej i której nigdy nie zapomnę, jest Emma Bovary”.
6. Thomas Mann „Śmierć w Wenecji”
W noweli Thomasa Manna wielki pisarz naraża się na zgubę przez stłumioną namiętność i epidemię cholery. Byłem młodym prozaikiem, który chciał być artystą w tym, co robi. Tylko czemu nie byłem zainteresowany naturą artysty, tak jak Mann był?
7. James Baldwin „Mój Giovanni”
Gdy czytałem „Mojego Giovanniego”, wciąż jeszcze byłem za młody, żeby prowadzić samochód. Koncepcja wyniszczającej i z góry skazanej na niepowodzenie współczesnej historii miłosnej nie przyszła mi nawet do głowy. Myślałem, że nigdy nic nie dorówna „Romeo i Julii”, ale historia Baldwina o „nocy prowadzącej do najstraszniejszego poranka w moim życiu” została najsmutniejszą historią miłosną, jaką znam.
8. Günter Grass „Blaszany bębenek”
Byłem już nieco starszy, jako student, kiedy czytałem „Blaszany bębenek” Güntera Grassa. XIX-wieczna powieść to dla mnie wzorowa forma; tu mamy XIX-wieczny sposób opowiadania o XX-wiecznych zachowaniach społecznych, seksualności i polityce.
9. Gabriel García Márquez „Sto lat samotności”
Podobne doświadczenie miałem z powieścią Garcíi Márqueza. W niezwykłym Macondo splatają się zwyczajność i nadprzyrodzoność, kazirodztwo i małżeństwa z bliskimi zapewniają całym pokoleniom rodziny Buendía z góry przewidzianą przyszłość godną greckiej klasyki.
10. Robertson Davies „Piąta osoba dramatu”
Scena z kulką śnieżną z pierwszego rozdziału powieści Daviesa nasunęła mi pomysł na scenę z baseballem w „Modlitwie za Owena”, którego inicjały (Owen Meany, O.M.) są wzorowane na bohaterze „Blaszanego bębenka” (Oskar Matzerath). Kiedy się żeniłem w Toronto, Davies czytał na naszym ślubie z Biblii. „Jest coś z Byrona w Johnie Irvingu” – napisał kiedyś o mnie. Też tak przypuszczam. A w Daviesie jest coś z Dickensa.
John Irving to amerykański prozaik, którego twórczość uważana jest za jedno z najciekawszych współczesnych zjawisk literackich. Napisał m.in. „Świat według Garpa”, „Hotel New Hampshire”, „Jednoroczną wdowę” i „Regulamin tłoczni win”. Najnowsza powieść pisarza, „Aleja Tajemnic”, ukaże się w Polsce 12 stycznia 2016 roku. Wydawcą książki jest Prószyński i S-ka.
TweetKategoria: zestawienia
