Jeffrey Archer

data urodzenia: 15 kwietnia 1940
kraj: Wielka Brytania
strona internetowa: http://jeffreyarcher.co.uk

Biografia:

Urodził się w Londynie w rodzinie o arystokratycznych korzeniach. W wieku 15 lat utracił ojca, a jego wychowaniem zajęła się matka. Po ukończeniu Oxfordu pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego w szkołach w Hampshire i Dover. Jako wybitny sportowiec, reprezentant Wielkiej Brytanii w sprincie, cieszył się wśród uczniów dużym autorytetem.

W 1966 rozpoczęła się jego kariera polityczna: wygrał wybory do Rady Wielkiego Londynu, a trzy lata później został członkiem Izby Gmin. W parlamencie głosował m.in. przeciw przywróceniu kary śmierci, uważając ją za najbardziej barbarzyński akt na świecie.

W tym samym czasie Archer, korzystając ze wsparcia wpływowych przyjaciół, np. lorda Mountbattena, Jackie Kennedy i Marleny Dietrich, założył przedsiębiorstwo Arrow, które zapewniło mu, bez zbędnego ryzyka, duże dochody . Był bogaty, ale chciał więcej, zaczął więc inwestować na giełdzie. W 1972 za wszystkie swoje oraz pożyczone od przyjaciół pieniądze zakupił akcje kanadyjskiej firmy Aquablast. Po miesiącu akcje zaczęły spadać, do końca 1973 okazały się bezwartościowe. Zbankrutowany Archer musiał zrezygnować z miejsca w Parlamencie i uspokoić wierzycieli. Postanowił spłacić długi zarobkami z… pisania powieści.

W 1976, na przekór niedowiarkom, wydał powieść „Co do grosza”, bestseller, dzięki któremu zwrócił pożyczone pieniądze i znów mógł otaczać się luksusem. Kolejne powieści ? również bestsellery ? oprócz pieniędzy przyniosły mu sławę porównywalną z popularnością gwiazd filmowych. Wrócił też do łask w świecie polityki. W 1985 został wiceprzewodniczącym Partii Konserwatywnej, wróżono mu ogromną karierę.

W 1986 brukowa prasa ujawniła, że Archer korzystał z usług luksusowej call girl, Moniki Coghlan. W atmosferze skandalu pożegnał się na dobre z polityką, a przeciw gazetom, które ośmieliły się go zaatakować, wniósł pozew do sądu. Fałszywe alibi zapewniło mu zwycięstwo i pół miliona funtów odszkodowania. Gdy w 1999 fałszerstwo wyszło na jaw, sprawa wróciła do sądu, który w 2001 skazał pisarza na 4 lata pozbawienia wolności.

Archer przebywał za kratami 2 lata. Najgorsze były pierwsze trzy tygodnie, które spędził w zakładzie karnym o zaostrzonym rygorze. Myślał nawet o popełnieniu samobójstwa. Więzienne doświadczenia widoczne są w jego późniejszej twórczości.

Obecnie mieszka w Londynie i Cambridge z żoną, Mary, z którą ma dwóch synów: Williama i Jamesa.

Książki:

2011 – Czas pokaże
2010 – Ale to nie wszystko
2009 – Ścieżki chwały
2008 – Więzień urodzenia
2007 – Ewangelia według Judasza
2006 – Zasłyszane w kiciu i gdzie indziej
2006 – Tajemnica autoportretu
2004 – Dziennik więzienny III
2003 – Dziennik więzienny II
2002 – Dziennik więzienny
2002 – Synowie fortuny
2000 – Krótko mówiąc
1998 – Jedenaste przykazanie
1996 – Stan czwarty
1994 – Dwanaście fałszywych tropów
1993 – Złodziejski honor
1991 – Prosto jak strzelił
1988 – Na kocią łapę
1986 – Sprawa honoru
1984 – Pierwszy między równymi
1982 – Córka marnotrawna
1980 – Kołczan pełen strzał
1979 – Kane i Abel
1977 – Czy powiemy pani prezydent?
1976 – Co do grosza