Co by było, gdyby kontynuację „Millennium” napisali 4 rosyjscy klasycy literatury
Fani Lisbeth Salander i Mikaela Blomkvista nie byli w stanie pogodzić się z przygnębiającą świadomością, że stworzona przez nieodżałowanego Stiega Larssona seria „Millennium” skończyła się na zaledwie trzech tomach. Kiedy więc spadkobiercy pisarza podjęli decyzję o kontynuacji serii, odżyły ich nadzieje na nowe przygody biseksualnej hackerki i bezkompromisowego dziennikarza-detektywa. Na autora czwartego tomu wybrano szwedzkiego dziennikarza i prozaika Davida Lagercrantza. „Co nas nie zabije” podbija już listy bestsellerów na całym świecie. My jednak postanowiliśmy puścić wodze fantazji i przekonać się, co by było, gdyby kontynuacja „Millennium” przypadła do napisania słynnym rosyjskim klasykom literatury. Poniżej przedstawiamy krótką wizję takiego miszmaszu.
1. Lew Tołstoj „Dziewczyna z Anną Kareniną”
Pełen poczucia winy i wyrzutów sumienia Mikael Blomkvist kończy romans ze swoją szefową Eriką Berger i wraca do żony, z którą ma córkę. Ale kiedy za sprawą nieoczekiwanego przypadku spotyka swoją dawną znajomą, Lisbeth Salander, odżywają zapomniane obopólne uczucia i namiętności. Mikael znów porzuca rodzinę i udaje się w podróż z Lisbeth. Kiedy kochankowie wracają do Sztokholmu, odkrywają, że ich związek jest przyczyną odrzucenia przez przyjaciół i socjetę stolicy. Owładnięty rozpaczą i pragnący odkupienia Mikael rzuca się pod pociąg.
2. Fiodor Dostojewski „Zbrodnia i kara dziewczyny z tatuażem”
Żyjąca w ubóstwie Lisbeth Salander, której wiecznie brakuje pieniędzy na unowocześnienie swojego MacBooka, planuje zabić Mikaela Blomkvista domagającego się odsetek od udzielonej Lisbeth pożyczki. Doprowadzona do granic wytrzymałości własnym ubóstwem i niesprawiedliwością, którą widzi w otaczającym ją świecie, Lisbeth postanawia wziąć swój los we własne ręce. Chwyta za siekierę i sieka Blomkvista na kawałki. Za sprawą męczącego ją poczucia winy popada w spiralę samoudręczenia i nawet romans z owładniętą religijnym szałem prostytutką nie przynosi jej ulgi. Spokój znajduje dopiero, kiedy przyznaje się do winy i ponosi stosowną karę.
3. Michaił Bułhakow „Mistrz i dziewczyna z tatuażem”
Utalentowany dziennikarz Mikael Blomkvist walczy o zaistnienie w świecie mediów, pracując dla nadętego i napuszonego redaktora, który tłamsi jego kreatywność. Kiedy obaj panowie spacerują po dręczonym falą upałów Sztokholmie, spotykają dziwnego i tajemniczego obcokrajowca, który opowiada im historię morderstwa sprzed dwóch tysiącleci. Blomkvist nabiera przekonania, że cudzoziemiec to w rzeczywistości diabeł, za co ostatecznie zostaje przymusowo zamknięty w szpitalu dla obłąkanych. Tam spotyka tajemniczego Mistrza i zarazem autora tekstu badającego tę samą zbrodnię sprzed mileniów. W śledztwie Mistrzowi pomagała wierna i oddana Lisbeth Salander, ale w przypływie czarnej rozpaczy Mistrz spalił rękopis. Tymczasem Sztokholm zdaje się być ogarnięty obłędem, za którym stoi tajemniczy cudzoziemiec. Wraz z zaufanym pomocnikiem i mówiącym kotem ów jegomość urządza sobie szaloną wycieczkę po mieście, obnażając przy tym toczący stolicę nowotwór skorumpowanej biurokracji i cynizmu.
4. Anton Czechow „Mewa Blomkvista”
Mikael Blomkvist uważa, że jest kiepskim i przereklamowanym dziennikarzem, a jego czytelnicy są idiotami, którym do zachwytu wystarczy opis Sztokholmu w świetle księżyca. Cierpiąc z tego powodu, postanawia udowodnić swoje racje i wystawić sztukę, w której w roli głównej obsadza Lisbeth Salander. Zmienia jednak zdanie i dla lepszego efektu uwodzi Lisbeth, a potem strzałem z pistoletu pozbawia ją życia, choć dziewczyna pragnęła jedynie spaceru po mieście w świetle księżyca. Jego czyn inspiruje innych bohaterów powieści do chwycenia za broń i strzelania do siebie bez żadnego ostrzeżenia.
Krzysztof Stelmarczyk
na podstawie: Russia Beyond The Headlines
Kategoria: zestawienia
