Laureaci 13. Nagrody Literackiej m.st. Warszawy: na pytania odpowiada Łukasz Orbitowski
Laureatom 13. edycji Nagrody Literackiej m.st. Warszawy zadaliśmy te same pytania, aby dowiedzieć się, co mają do powiedzenia na temat literatury, tworzenia i… nagród literackich. Dziś odpowiedzi udziela nam Łukasz Orbitowski, zdobywca nagrody w kategorii „proza” za powieść „Kult”. Autor książki, niegdyś fantasta nagrodzony Zajdlem, teraz pisze bez oglądania się na gatunki literackie. „Kult” to opowieść o mikrokosmosie relacji międzyludzkich, a także o wadach i zaletach natury człowieka w starciu z niesamowitymi wydarzeniami, które wyjaskrawiają na równi to, co złe, i to, co dobre. Tło fabuły nawiązuje do autentycznej historii z lat 80. w Oławie, gdzie jednemu z mieszkańców miała ukazać się Matka Boska.
Booklips.pl: Czym jest dla ciebie tworzenie?
Łukasz Orbitowski: Rozmową. Z mądrzejszą wersją siebie i z czytelnikami.
Co uważasz za wyznacznik dobrej literatury?
Spotkanie, które zdarza się nieczęsto: gdy szczerość i świeżość spojrzenia zbiega się z techniczną sprawnością.
Czy nagrody literackie są literaturze potrzebne?
Literatura potrzebuje pisarzy i czytelników. Z kolei nagrody literackie są potrzebne jednym i drugim. Czytelnik dowiaduje się, co ma czytać, a pisarz – że jego pisanie jest w porządku.
Która książka najbardziej kojarzy ci się z Warszawą i dlaczego?
Odpowiem banalnie, „Zły” Tyrmanda. Przeczytałem ją, jak miałem czternaście lat. Nic nie wiedziałem o tym mieście. Uczyłem się Warszawy właśnie z tej książki. Teraz dopowiedziałbym jeszcze książki moich przyjaciół, „Króla” i „Ślepnąc od świateł”.
Czy już wiesz, na co przeznaczysz pieniądze z nagrody?
Mam rodzinę, dwóch synów, więc okazji do wydatków nie zabraknie. Kupię dziewczynie torebkę albo biżuterię. Półka z winylami zrobi się cięższa.
Gdybyś miał możliwość pracować nad nagrodzoną książką jeszcze raz, czy coś byś w niej zmienił?
Nic. Nigdy. Zawsze myślę tylko o tych nie napisanych jeszcze książkach.
pytania: Artur Maszota
fot. Zuza Krajewska
Kategoria: wywiady
