400 książek z prywatnego księgozbioru Marilyn Monroe
Choć powszechnie postrzegano ją jako głupiutką blondynkę, do czego w znacznym stopniu przyczyniły się grane przez nią role filmowe, Marilyn Monroe była w rzeczywistości zapaloną czytelniczką, dla której książki stanowiły najlepsze towarzystwo podczas częstych bezsennych nocy.
100 książek, które trzeba przeczytać wg polskich dziennikarzy i pisarzy
Empik ogłosił listę 100 książek, które trzeba przeczytać, stworzoną przez polskich dziennikarzy i pisarzy. Na liście obok klasyki, znalazły się pozycje z najnowszej literatury polskiej i światowej, książki dziecięce, a także traktat filozoficzny czy pozycja popularnonaukowa.
Najsłynniejsze okładki książkowe autorstwa Paula Bacona
Zmarły w zeszłym tygodniu Paul Bacon należał do najbardziej znanych twórców okładek książkowych na świecie. To spod jego rąk wyszły projekty pierwszych wydań słynnych dzieł amerykańskiej literatury.
Fascynujące autoportrety słynnych pisarzy
„Maluję autoportrety, ponieważ jestem często sama, bo jestem osobą, którą znam najlepiej” – mawiała Frida Kahlo. Zważywszy, że pisarze pracują zwykle w samotności, zaś do pisania literatury niezbędne jest poznanie samego siebie, wydaje się naturalnym, że i oni, zamiast przed lustrem, stają od czasu do czasu przed sztalugami.
Słynni pisarze na okładkach czasopism
Popularne magazyny, tygodniki opinii i czasopisma ? jakże rzadko na ich okładkach możemy zobaczyć pisarzy. Oto chlubne wyjątki wygrzebane z archiwów gazet z całego świata.
W Krakowie pojawiły się literackie ławeczki
23 kwietnia 2014 roku, w Światowym Dniu Książki i Praw Autorskich, na krakowskich Plantach pojawiło się pięćdziesiąt ławek, na których zamontowano tabliczki z nazwiskami pisarzy i poetów związanych z Krakowem.
Rękopisy słynnych powieści
Aby nieco zaspokoić ciekawość wszystkich tych, którzy lubią zaglądać autorom przez ramię, przybliżamy odręcznie sporządzone rękopisy uznanych na całym świecie powieści.
Fragment książki „Ciemność widoma” Williama Styrona
„Zawód, jaki zawsze odczuwałem z powodu tego, że nigdy osobiście nie poznałem Camusa, pogłębiał fakt, że raz bardzo niewiele brakowało, byśmy się spotkali. Planowałem zobaczyć się z nim w 1960 roku, kiedy to, wybierając się do Francji, dowiedziałem się z listu Romaina Gary?ego, że zamierza on urządzić w Paryżu przyjęcie, na którym mógłbym poznać Camusa” – fragment książki „Ciemność widoma. Esej o depresji? Williama Styrona.