Zapowiedzi Wydawnictwa Agora na 2025 rok. Przedstawiamy wybrane tytuły
Wydawnictwo Agora planuje opublikować w 2025 roku blisko 100 tytułów. Czekają nas ważne książki non-fiction, przewrotne biografie, wciągające do ostatnich stron kryminały oraz (co najmniej!) dwie nowe serie: tu/teraz w literaturze pięknej oraz smocza seria fantasy dla dzieci. Poniżej prezentujemy wybrane tytuły, które ukażą się w najbliższych miesiącach.
Literatura faktu
Wade Davis „W stronę ciszy. Wielka wojna, Mallory oraz podbój Everestu”, tłum. Michał Lipa – premiera: luty
We wspaniałej historyczno-przygodowej opowieści opartej na latach drobiazgowych badań w archiwach, miesiącach spędzonych w terenie w Nepalu i Tybecie, Wade Davis odtwarza epickie próby zdobycia Everestu. Dzięki dostępowi do listów i pamiętników członków wypraw opowiada o heroicznych wysiłkach Mallory’ego i jego kolegów w obcym, zdradzieckim terenie i przy nieprzewidywalnej pogodzie. Umieszczając zmagania wspinaczy w szerokim kontekście historycznym, Davis zabiera nas daleko poza Himalaje, do okopów I wojny światowej, która zdruzgotała pokolenie Mallory’ego i znany im świat.
Katarzyna Wężyk „Zuchwałe. Kobiety, które chciały więcej” – premiera: luty
„Zuchwałe” to biografie kobiet, które podważyły podział na to, co „kobiece”, i na to, co „męskie”. Choć bez nich opowieść o ostatnich dwóch stuleciach nie byłaby pełna, za rzadko przypomina się ich nazwiska. Katarzyna Wężyk, tak jak bohaterki jej książki, zbuntowała się przeciwko pomijaniu herstorii. W fascynujący sposób opisała losy m.in.: byłej kurtyzany, która stała się pionierką równości płci w rodzinie – Olympe de Gouges; dziewczyny z ludu, której odkrycia wywołały naukowa rewolucje – Mary Anning; czy sufrażystki, która wywalczyła rodaczkom prawa wyborcze – Emmeline Pankhurst.
Iga Dzieciuchowicz „Teatr. Rodzina patologiczna” – premiera: marzec
Przemoc w polskim teatrze to nie pojedyncze incydenty, a system budowany przez dekady. Od szkół teatralnych, gdzie młodzi adepci poddawani są upokarzającym praktykom, przez teatry, w których reżyserzy przekraczają granice w imię sztuki, aż po najwybitniejszych twórców, którzy swój autorytet budują na strachu i manipulacji. Książka Igi Dzieciuchowicz to pierwsza tak kompleksowa analiza zjawiska przemocy w polskim teatrze. Autorka dociera do ofiar molestowania, dokumentuje przypadki mobbingu i nadużyć władzy, ale też pokazuje, jak system chroni sprawców i wycisza niewygodne historie. Autorka dokumentuje też bezprecedensowy moment – rozpoczętą jej głośnym reportażem z 2021 roku falę zmian, która doprowadziła do pierwszych systemowych reform w polskim teatrze.
To wstrząsająca książka reporterska o cenie, jaką płaci się za sztukę, o mechanizmach władzy i systemie, który chroni sprawców. Ale też historia przełomu – momentu, w którym młode pokolenie artystów mówi „dość” i domaga się fundamentalnych zmian. I choć „rodzina patologiczna” to przestarzałe sformułowanie, na które nie ma już dziś miejsca w inkluzywnym, nowoczesnym języku – w wypadku tej książki wydaje się niepokojąco adekwatnym podtytułem. Już w marcu przekonacie się dlaczego.
Tadeusz Sobolewski „Cannes. Religia kina” – premiera: marzec
Relacje z festiwalu filmowego w Cannes Tadeusz Sobolewski nadawał od roku 1994 do 2019. Ta impreza od zarania promuje kino autorskie, gwiazdami są tutaj nie aktorzy, lecz reżyserzy, którym szlachectwo nadaje się Złotymi Palmami. Mówi się, że Cannes przyjmuje do swej rodziny wybranych twórców i pozostaje im wierne. To Cannes hołubiło talenty Wendersa, Lyncha, Campion, Almodóvara, von Triera, Hanekego. Tadeusz Sobolewski śledził ich rozwój z bliska, zachwycał się ich filmami i bezlitośnie obnażał artystyczne klęski. W jego opowieści festiwal stanowi miejsce eksterytorialne, które skleja świat.
Cannes stanowi równowagę dla Hollywood. Promowane tutaj kino artystyczne jest odtrutką na komercyjne kino hollywoodzkie, a europejska sztuka filmowa zyskuje inny kontrapunkt – amerykańskie kino niezależne. Tu wyborami nie kierują pieniądze, lecz zachwyt, a zarazem dzięki renomie Cannes to, co artystyczne, zyskuje nabywców. Bywało, że już w Cannes Sobolewski oglądał niektóre filmy dwukrotnie. Pracując nad książką, do wielu z nich wrócił.
Tę książkę Tadeusz Sobolewski złożył ze swoich najlepszych korespondencji, wywiadów i felietonów, które uzupełnił o współczesną perspektywę. Powstała festiwalowa gazeta, w której recenzja przenika się z przeżyciem, podróże nocnym pociągiem z Paryża ze spacerami bulwarem Croisette, wizyty w księgarniach z wypisami z filozofów.
Stanisław Łubieński „Drugie życie Czarnego Kota” – premiera: kwiecień
Autor nagradzanych „Dwunastu srok za ogon” wraca z książką o Warszawie, obserwowaniu przyrody i o zmianach. Zaczynamy pod ziemią, pod wodą i w piaskarni, a później, już na powierzchni – towarzyszymy roślinom, które kolonizują porzucone przez człowieka pola, place i ruiny, zasiedlamy z nimi najbardziej zabetonowane części miasta, szukamy takich zakątków Warszawy, gdzie ludzka stopa staje bardzo rzadko. Obserwacje drzew, mniejszych roślin, ptaków, chrząszczy, a nawet porostów składają się na prywatną mapę stolicy Stanisława Łubieńskiego, a zanim się obejrzymy, jesteśmy już w komitywie z autorem, jakby jego sposób opowiadania o przyrodzie otworzył coś w nas, czytelnikach.
Ewa Wilczyńska „Miss. Śmierć Agnieszki Kotlarskiej” (tytuł roboczy) – premiera: sierpień
Sierpień 1996 roku. Agnieszka Kotlarska, Miss Polski 1991 i pierwsza Polka, która zdobyła tytuł Miss International, zostaje brutalnie zamordowana pod swoim domem we Wrocławiu. Zabójca zadaje jej cztery śmiertelne ciosy nożem. W ataku ranny zostaje również jej mąż, wszystko odbywa się na oczach dwuipółletniej córki. To jednak nie jest prosta historia zbrodni z pierwszych stron gazet. Raczej opowieść o młodej kobiecie, która wprawdzie do kariery modelki została popchnięta przez ambicje matki, to właśnie stała przed życiowym przełomem. O dziewczynie, która kilkakrotnie w swoim życiu uciekała i kilkakrotnie wracała. O kobiecie, która wreszcie odnalazła szczęście w macierzyństwie, ale nie dane jej było się nim nacieszyć.
Ewa Wilczyńska dociera do nieznanych dotąd dokumentów, rozmawia z bliskimi Agnieszki, rekonstruuje jej ostatnie dni i godziny. Odkrywa skomplikowane relacje rodzinne, kulisy świata mody lat 90. i mroczną obsesję człowieka, który był sprawcą tego zabójstwa. Przygląda się także śledztwu i procesowi sądowemu, w tle stawiając pytania o to, czy tragedii można było uniknąć. Dociera również do córki Agnieszki, która opowiada jej o dorastaniu w cieniu lęku ojca o jej życie i zdrowie. To poruszający reportaż o cenie sławy, toksycznych relacjach i pragnieniu miłości, która czasem przybiera najstraszniejszą z możliwych form.
Biografie
Krzysztof Iszkowski „Idol. O życiu doczesnym i pośmiertnym Karola Marksa” – premiera: luty
Brawurowa opowieść o człowieku, który zmienił myślenie ludzi o tym, jak działa świat. W czasach Karola Marksa nic nie wskazywało na to, że to właśnie on stanie się symbolem idei, które poruszą miliony i zainspirują zarówno utopijne wizje socjalizmu i komunizmu, jak i mroczne reżimy nazizmu i faszyzmu.
Niemiecki filozof, który poświęcił życie krytyce kapitalizmu był człowiekiem pełnym sprzeczności – idealistą, który wiódł hulaszcze życie, rewolucjonistą o burżuazyjnych korzeniach i przełomowym myślicielem, który zdobył doktorat po linii najmniejszego oporu. Jak to możliwe, że człowiek piszący w londyńskiej bibliotece i żyjący na garnuszku rodziny i przyjaciół, stał się ikoną walki klas? Dlaczego spowodował upadek własnej organizacji w chwili jej największego triumfu? Dlaczego chciał przekonać religijnych robotników do ateizmu? Czy jego chęć rozpętania rewolucji wynikała z odrzucenia przez chrześcijański niemiecki mainstream? I kto tak naprawdę uczynił go Idolem?
Autor błyskotliwie i z lekkością łączy anegdoty z życia Marksa z analizą jego idei, pokazując, jak osobiste doświadczenia filozofa wpłynęły na jego teorię. Dostajemy też fascynujący portret epoki początków uprzemysłowienia Europy i globalizacji oraz ideowych sporów tamtych czasów, poznajemy źródła pojęć takich jak stosunki pracy, alienacja pracy czy świadomość społeczna. A nade wszystko, niczym u Harrariego, jesteśmy świadkami narodzin idei mających moc zmieniania świata.
Aleksandra Szarłat „Biografia Jana Nowickiego” (tytuł w przygotowaniu) – premiera: kwiecień
Pierwsza pełna biografia Jana Nowickiego – jednego z najwybitniejszych polskich aktorów, którego role w „Wielkim Szu”, „Sanatorium pod Klepsydrą” czy „Biesach” na zawsze zapisały się w historii polskiej kultury. Aleksandra Szarłat, sięgając po niepublikowane wcześniej materiały i rozmawiając z dziesiątkami osób z najbliższego otoczenia aktora, a także, wielokrotnie, z nim samym, tworzy fascynujący portret artysty – prowokacyjnego, charyzmatycznego, pełnego sprzeczności.
Od dzieciństwa w Kowalu, przez lata świetności w Starym Teatrze, po ostatnie dni w ukochanym Krzewencie – autorka śledzi nie tylko zawodową drogę Nowickiego, ale także jego skomplikowane życie osobiste. Związki z Mártą Mészáros i innymi kobietami, przyjaźnie z największymi twórcami polskiej kultury (jak Piotr Skrzynecki czy Andrzej Wajda), a także późna pasja pisarska składają się na obraz człowieka, który wymykał się wszelkim schematom. To także opowieść o polskim teatrze i kinie drugiej połowy XX wieku, o artystycznej bohemie Krakowa, o życiu w PRL-u i transformacji. Przede wszystkim jednak to historia aktora, który – jak powiedział o sobie – „nie miał kwalifikacji do życia, dlatego powiodło mu się w aktorstwie”.
Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz „Biografia Heleny Wolińskiej i Włodzimierza Brusa” (tytuł w przygotowaniu) – premiera: data zostanie wkrótce ogłoszona
To była ogromna luka w polskiej biografistyce i zarazem jedna z najbardziej niezwykłych historii ostatniego stulecia. Z jednej strony prokuratorka, która stała się ikoną stalinowskich zbrodni, która była inspiracją dla jednej z bohaterek oskarowej „Idy”, z drugiej strony genialny ekonomista, obok Kołakowskiego i Baumana trzeci z wyklinanych przez Gomułkę profesorów w marcu 1968 roku. A między nimi wielka miłość, dramaty i historia, która po wielokroć ich rozdzielała i łączyła.
Katarzyna Kwiatkowska poświęciła rekonstruowaniu ich zmitologizowanych i zdemonizowanych losów prawie 10 lat. Książka bez ideologicznego zacietrzewienia, za to z ogromną wiedzą i wyczuciem opowiada historię, która za każdym swoim zakrętem odkrywa zupełnie inną twarz opisywanych bohaterów, ale i nas samych.
David Sheff „Yoko. A biography” (polski tytuł w przygotowaniu), tłum. Michał Rogalski – premiera: jesień
Pierwsza tak kompleksowa biografia Yoko Ono – kobiety, która mimo nieustającej fali krytyki i niezrozumienia stała się jedną z najbardziej wpływowych postaci współczesnej kultury. David Sheff, dziennikarz, który przeprowadził ostatni wielki wywiad z Johnem Lennonem i Yoko Ono przed śmiercią muzyka, przez lata zbierał materiały i prowadził osobiste rozmowy z artystką, by stworzyć portret wykraczający daleko poza schematy i mity.
To książka o transformacji od uprzywilejowanego, ale naznaczonego traumą wojenną dzieciństwa w Japonii, przez przełomową działalność w świecie sztuki awangardowej, po związek z Johnem Lennonem, który na zawsze zmienił jej życie, ale paradoksalnie nie był jego najważniejszym rozdziałem.
Sheff z precyzją odtwarza kolejne etapy metamorfozy Ono: od niezrozumianej artystki konceptualnej po światową ikonę pokoju i wolności twórczej. Rozprawia się ze stereotypami, jakie przez lata narosły wokół niej, ale też pokazuje, jak artystka, mierząc się z rasizmem, seksizmem i nieustającą niechęcią opinii publicznej, przekuła te doświadczenia w sztukę i aktywizm. Przesłanie Yoko Ono o pokoju i artystycznej wolności jest dziś tak samo aktualne, jak dekady temu. A może bardziej?
Maciej Orłoś „Autobiografia” (tytuł w przygotowaniu) – premiera: jesień
Maciej Orłoś jest jedną z najpopularniejszych osobowości telewizyjnych, ale także aktorem. W wywiadzie-rzece opowie o swojej młodości, wieloletniej karierze na antenie Telewizji Polskiej, głośnym odejściu podczas rządów PiS i równie głośnym powrocie do TVP. Na kartach książki pojawi się imponująca plejada znanych postaci, a wszystko okraszone jest wspaniałym poczuciem humoru bohatera.
Marta Górna „Biografia Joanny Pacuły” (tytuł w przygotowaniu) – premiera: jesień
Reporterska opowieść „o Polce, która zdobyła Hollywood”. I o jej rozpaczliwych poszukiwaniach. Joanna Pacuła była w latach 80. jedną z najmocniej promowanych i owianych aurą tajemnicy nowych twarzy światowego kina. W Ameryce zjawiła się nagle i z miejsca dostała główną rolę w gwiazdorskim „Parku Gorkiego”, a chwilę później – nominację do Złotego Globu. Potem przyszły role w „Ucieczce z Sobiboru”, „Tombstone” czy „Pocałunku”. I tylko w Polsce mało kto zdawał sobie sprawę ze skali tego fenomenu. „Pacuła? No była taka aktorka, wyjechała w stanie wojennym i chyba coś tam grała na Zachodzie”. Podobno zaczęła mówić po polsku z dziwnym akcentem. Podobno wykorzystywała ludzi. Podobno odrzuciła główną rolę w „Nagim instynkcie”. Nikt nie wiedział na pewno, ale plotki wystarczyły, by Pacuła została w ojczyźnie persona non grata. Aż w końcu całkiem zniknęła.
W swojej książce Marta Górna próbuje zrekonstruować zagadkowy życiorys Joanny Pacuły i ustalić, czy ktoś, wokół kogo narosło tyle mitów i nieporozumień, kiedykolwiek rzeczywiście istniał. A jeśli tak, to co właściwie się z nim stało?
Literatura piękna
Jarek Westermark „Truteń, czyli rozprawa z ojcostwem” – premiera: luty
„Truteń” Jarka Westermarka otworzy nową literacką serię Agory tu/teraz. Ukazywać się w niej będą książki, których wspólnym mianownikiem nie jest gatunkowa przynależność, lecz straceńcza próba zbliżenia się do prawdy, choćby i fikcyjnymi ścieżkami. Weźmy „Trutnia”: opowieść o doświadczeniu ojcostwa, jego pokusach i walce z kulturą, która za łatwo odpuszcza mężczyznom. Jarek Westermark w nowatorski sposób stworzył dzieło, które łączy elementy powieści, osobistego eseju i śmiałej socjologicznej analizy.
W warstwie stylistycznej „Truteń” to podróż w głąb „długiej nocy”, gdy rodzicielstwo jawi się jak senna mara rodem z body horroru. Z kolei w sferze treści to przenikliwa analiza społecznych mechanizmów, które od pokoleń szepczą mężczyznom: „Odpuść sobie, to nie twoja rola” i które podsuwają im pozornie racjonalne powody, by zrzucić odpowiedzialność za rodzicielstwo na barki partnerek.
Z niezwykłą literacką swobodą autor buduje mosty między codziennym realizmem a fantastycznymi pejzażami rodem z literatury grozy. Ucieczka w fikcje, w ukochane młodzieńcze lektury i filmy, działa tu jak wołanie Tolkienowskiego Jedynego Pierścienia: „W każdej chwili możesz zniknąć, śmiało”. Czy jest to pokusa, której można się oprzeć?
Aleksandra Zbroja „Muszę ci coś powiedzieć” – premiera: maj
Długo wyczekiwana nowa książka autorki „Mireczka”, który rozdzierał serce, ale i zmuszał do śmiechu przez łzy. Z „Muszę ci coś powiedzieć” jest podobnie. To opowieść o poszukiwaniu miłości w cieniu nieuleczalnej choroby, której towarzyszy kulturowa stygma.
Tytułowe słowa nie chcą przejść głównej bohaterce przez gardło, ale właśnie od tego wyznania rozpoczyna się ta historia: „Drogi, muszę ci coś powiedzieć. Mam HIV”. Zahukana, lekko zakompleksiona dziewczyna z polskiej prowincji właśnie znalazła się na Tajwanie, przyjechała tutaj ze swoim pierwszym poważnym chłopakiem i we własnej głowie rozgrywa bajkowe lovestory, które w rzeczywistości nie wygląda wcale tak różowo. Informacja o zarażeniu wirusem HIV to kompletny szok, ale też groźba wydalenia z kraju, w którym nie ma miejsca dla takich jak ona. Za pomocą emocjonalnego rollercoastera, jakim są losy jej bohaterki, Ola Zbroja znowu opowiada o Polsce, społecznym awansie i z rozmysłem pociąga za naderwaną skórkę, spod której sączy się krew, ale i sypie złoty brokat.
Aleksandra Zielińska „Syreny mają ości” – premiera: jesień
Wielowątkowa powieść z elementami historycznymi, której podstawę stanowią losy – rzekomo przeklętej – kilkupokoleniowej rodziny Ambroziewiczów na tle transformacji, jakim ulegało miejsce jej pochodzenia. Punktem styku bohaterek jest drewniany dom, w którym zapisana jest historia kobiet – poznajemy ją oczami Zofii, ostatniej przedstawicielki rodu. Zofia Ambroziewicz to trzydziestopięciolatka na życiowym zakręcie – w dorosłość weszła z przytupem i z początku dobrze się zapowiadała, w swoim fachu odniosła spory sukces. Ale potem okazało się, że jej głównym talentem jest popadanie w tarapaty. Teraz Zofia wraca w rodzinne strony, żeby się odkuć. I wydaje jej się, że to tylko na chwilę. Szybko jednak stwierdzi, że jej unikalna zdolność do wpadania w kłopoty ma szansę dopiero się rozwinąć.
Kryminały i powieści sensacyjne
Michał Zgajewski „Wołanie umarłych” – premiera: luty
Mroczny rodzinny sekret, wiedza tajemna i śmierć w cieniu zaśnieżonych wzgórz Beskidu Żywieckiego. Trzeci tom cyklu o Norbercie Krzyżu przenosi nas w sam środek lodowatego zimowego krajobrazu i jeszcze chłodniejszej zagadki. Detektyw Krzyż staje przed kolejną sprawą: tajemniczą śmiercią męża dawnej klientki. Oficjalna wersja mówi o samobójstwie – samotne wzgórze, sznur na gałęzi, noc pełna gwiazd. Ale coś w tej sprawie nie pasuje. Denat, zafascynowany astrologią i mistycyzmem, zdaje się zostawiać po sobie więcej pytań niż odpowiedzi. Co łączy jego śmierć z tragedią sprzed trzydziestu lat, gdy w tej samej okolicy znaleziono zwłoki jego ojca?
Norbert Krzyż musi zejść głęboko pod powierzchnię sprawy – i śnieżnej pokrywy – aby rozwikłać mroczną układankę pełną sekretów, przesądów i rodzinnych napięć, które przetrwały dekady. A im bliżej prawdy, tym wyraźniej czuje, że jej odkrycie będzie wymagało nie tylko odwagi, ale i stawienia czoła własnym demonom.
Śnieżna sceneria, powykręcane drzewa, opuszczona przydrożna kapliczka, mroczne rytuały i tropy, które prowadzą w przeszłość… Norbert Krzyż znów wkracza na lodowato cienką granicę między rzeczywistością a mrokiem ludzkiego umysłu.
S.A. Cosby „Wszyscy grzesznicy krwawią”, tłum. Jan Kraśko – premiera: marzec
Trzecia po „Kolczastych łzach” i „Asfaltowej pustyni” powieść Cosby’ego, którą Agora wyda na przestrzeni nieco ponad roku. Już sam ten fakt dowodzi, jak bardzo zachwycił redakcję wydawnictwa ten amerykański mistrz southern noir. Nie tylko ich zresztą – w poczet jego polskich fanów wszem wobec zaliczają się takie tuzy kryminału jak Wojciech Chmielarz czy ekipa „Książek. Magazynu do czytania”. Co więc jest taką rewelacją w pisarstwie Cosby’ego? Przede wszystkim zdolność budowania wiarygodnych i psychologicznie zniuansowanych postaci, których zmagania z otaczającą rzeczywistością nie polegają wyłącznie na wymianie magazynka w szybkostrzelnej broni czy na analizie śladów z miejsca zbrodni. Bohaterowie Cosby’ego są uwikłani w prawdziwe życie z jego ekonomicznymi wyzwaniami, niezapłaconymi rachunkami, nieuporządkowanymi relacjami rodzinnymi i całą resztą codziennego znoju, który potrafi popchnąć człowieka do krawędzi. To zaś łączy Cosby’ego z najlepszą amerykańską tradycją realistycznego pisarstwa spod znaku Carvera czy Breeca D’J Pancake’a. A przy okazji kwestia wymiany magazynka też się u niego niejednokrotnie pojawia.
Co zatem czeka czytelniczki i czytelników podczas lektury powieści „Wszyscy grzesznicy krwawią”? Strzelanina w szkole, seria tajemniczych morderstw, trop prowadzący w zaskakujące miejsce, no i jeszcze protagonista: Titus Crown, pierwszy czarny szeryf w historii hrabstwa Charon w Wirginii.
Agnieszka Graca „Podniebie” – premiera: marzec
Zdobywczyni Nagrody Wielkiego Kalibru 2024 za debiutancką powieść „Czarny poniedziałek” powraca z nową historią spod znaku psychologicznego kryminału. Graca uważanie słucha otaczającej nas rzeczywistości i z wprawą mistrzyni wyłapuje wszystko to, co nas gniecie i uwiera w naszych społecznych rolach oraz kulturowych oczekiwaniach, jakie narzucamy sobie i naszym bliskim. To właśnie ta głęboka wrażliwość przyniosła jej najważniejszą polską nagrodę dla powieści kryminalnej.
W „Podniebiu” jest podobnie: para krakowskich detektywów Iga Bagińska i Igor Szot bada zaginięcie kobiety, której ślad urywa się na wiślanych bulwarach. Żadnych świadków, żadnych dowodów, żadnych podejrzanych – tylko pytania. Czy kobiecie coś się stało? A może jej zniknięcie to wyraz desperacji? Ucieczka od życia, które stało się nieznośne? Pod płaszczykiem wciągającej intrygi kryminalnej Graca kreśli bowiem poruszający obraz zwykłego kobiecego losu w XXI-wiecznej Polsce i zadaje pytanie o to, jak żyjemy i jak chcemy ze sobą żyć.
Maciej Siembieda „Sobowtór” – premiera: kwiecień
Czy coś, co wydarzyło się przed wiekami, może powtarzać się regularnie przez pięćset lat? I to pod opieką geniusza iluzji, który wydaje się żyć wiecznie, a policje całej Europy ścigające go od czasów Napoleona po współczesność są bezradne wobec jego sprytu? W opowieści o „Sobowtórze” Jakub Kania mierzy się z fałszerstwami dzieł sztuki, ale i faktów, które wcale nie są takie, jak się wydają. Mamy tu ponurą zbrodnię sprzed lat, perfekcyjnie wyreżyserowane przestępstwo, zło sterowane przez wszechmogących ludzi władzy i problemy osobiste, które mogą odwrócić dotychczasowe życie poczciwego Kuby o sto osiemdziesiąt stopni. „Sobowtór” to wielka niespodzianka dla miłośników Jakuba Kani, wielka zagadka i prowokacja autora, która bez wątpienia wywoła poruszenie.
Poradniki i rozwój
Peter McGraw „Solo. Żyj szczęśliwie własnym życiem”, tłum. Jolanta Kozak – premiera: 29 stycznia
Solo to stan umysłu, który nie zależy od stanu matrymonialnego. Osoba solo może być w związku i czuć się szczęśliwa, ale nie czuje się nieszczęśliwa, będąc sama. Wszystko jedno, czy żyjesz w pojedynkę z wyboru, czy tak się złożyło. Peter McGrow, bazując na najnowszych badaniach, swoim doświadczeniu i historiach szczęśliwych solistów udowadnia, że twoje życie jest wartościowe. Poznaj trzy filary udanego życia solo i sprawdź, czy masz duszę solisty.
Małgorzata Bajko i Jagna Kaczanowska „My też. Rozmowy o wychodzeniu z traumy seksualnej” – premiera: luty
Dziennikarka Jagna Kaczanowska rozmawia z psycholożką i psychoterapeutką Małgorzatą Bajko, która specjalizuje się w pracy z osobami po traumach seksualnych. Rozmawiają zarówno o tych sytuacjach, w których doszło do ewidentnej przemocy seksualnej, jak o tych, gdzie z pozoru rzecz była „niewinna”, a jednak nie daje o sobie zapomnieć. O PTSD, które nie przechodzi mimo upływu dekad. O przemocy w realu i wirtualnej. O różnych formach terapii. O kulturze gwałtu. Wreszcie o dochodzeniu sprawiedliwości.
Ta książka ma nieść otuchę osobom, które doświadczyły naruszeń na tle seksualnym. A, jak pokazują badania, to ok. 90 procent kobiet w Polsce! Ma pokazywać, że nie są z tym same, że nie są „same sobie winne”. Wreszcie, że psychologia dysponuje narzędziami do zmierzenia się z taką traumą i że można zbudować dobre życie, mimo wszystko.
Simon Boas „Poradnik umierania dla początkujących”, tłum. Dobromiła Jankowska – premiera: marzec
Gdy czterdziestosześcioletni Simon dowiaduje się, że pozostało mu kilka miesięcy życia, ku własnemu zdumieniu odkrywa, że pozytywne spojrzenie na ludzkie istnienie pomaga całkowicie zaakceptować nieistnienie. Z niespodziewanym poczuciem humoru autor wylicza powody, dla których nie ma sensu obawiać się śmierci. Zachęca do rozmawiania o niej w zwykły, codzienny sposób. Odkrywa, że przygotowywanie się i akceptacja pomagają cieszyć się życiem, przedkładać rzeczy ważne nad błahe i znaleźć w sobie więcej empatii dla innych.
„Poradnik umierania dla początkujących” to książka bardzo pomocna. Z unikatowej perspektywy osoby umierającej dowiadujemy się, jak się wobec niej zachowywać, w czym możemy ją wesprzeć, czego unikać, kiedy wykazać się cierpliwością, a kiedy stanowczością, czy możemy z niej zażartować albo się na nią zezłościć.
Autor z wielką miłością wyraża troskę o najbliższych. Podejrzewa, że czas jego odchodzenia jest trudniejszy dla rodziny, niż dla niego samego. Zwraca uwagę, że umierając, nie jesteśmy zwolnieni z obowiązku zadbania o drugiego człowieka.
Alicja Wysocka-Świtała „Pozytywna furia, czyli jak sięgać po więcej” – premiera: marzec
Autorka książki, odnosząca sukcesy właścicielka agencji reklamowej, nie ma wątpliwości, że złość, pewność siebie, niezgoda, ambicja to siły, które służą kobietom w życiu zawodowym. Tytułowa „pozytywna furia” jest zaproszeniem do świata, w którym kobiety nadają ton w pracy, podejmują odważne decyzje, sięgają po to, na czym im zależy. A z porażek wyciągają wnioski. Jednocześnie robią to wszystko po swojemu. Profesjonalistka może nosić kolorowe sukienki i mieć loki, może być emocjonalna, a jednocześnie kochać rywalizację, domagać się podwyżki czy narożnego gabinetu.
Wysocka-Świtała w swojej błyskotliwie napisanej książce odwołuje się nie tylko do własnych doświadczeń, ale przede wszystkim do licznych badań i koncepcji naukowych. Sięga po wiedzę zgromadzoną przez teoretyków, jak i praktyków. Przytacza wypowiedzi polskich autorytetów: ekonomistów i ekonomistek, psychologów i psycholożek, speców od wizerunku, wreszcie tzw. ludzi sukcesu. „Pozytywna furia” to lektura ogromnie satysfakcjonująca: świetnie napisana, ale i gęsta merytorycznie. Znajdą w niej inspirację nie tylko rekinki biznesu, ale także dziewczyny z korporacji, nauczycielki, właścicielki salonów kosmetycznych, barmanki czy stomatolożki.
Jefferson Fisher „Jak to powiedzieć. Gdy wiesz, co chcesz osiągnąć w rozmowie, ale nie wiesz jak”, tłum. Dariusz Żukowski – premiera: maj
Z rad Jeffersona Fishera, amerykańskiego adwokata, korzysta w social mediach kilka milionów ludzi. Od jego wsparcia można się uzależnić, a prosta metoda komunikowania się, jaką Fisher stosuje, pomaga odnaleźć się w kłopotliwej rozmowie, sporze czy kłótni, w codziennych i niezwykłych sytuacjach. A w efekcie poprawia nasze relacje z innymi.
W kłótni nie należy zwyciężać. Spierając się, nie warto forsować swoich racji, lepiej kierować się intencją pozytywnego dla obu stron rozwiązania. Trzeba pilnować własnych granic i respektować cudze. Lepiej więcej słuchać i rozumieć, niż dużo mówić i dać się porwać emocjom. Jak to wszystko zrobić, gdy zjada nas stres, emocje buzują, a rozmówca działa na nerwy? W swojej książce Fisher przedstawia prosty do nauczenia się sposób rozmawiania, oparty na trzech zasadach: Mów, kontrolując emocje. Mów z pewnością siebie i swojego celu. Mów, aby nawiązać kontakt i zrozumieć. I to zawsze działa!
Wydawnictwo Agora dla dzieci
Mateusz Pakuła, il. Tomasz Minkiewicz „Lucek, Ludwika i sprawa Świętego Jogurta” (dla dzieci 9-12 lat) – premiera: luty
Ta książka zaczyna się jak wiele historii dla dzieci: rodzeństwo Lucek i Ludwika, wraz z rodzicami i psem Ciumką jadą na wycieczkę. Mają odwiedzić wujka Pietrka w miejscowości Krowia Wielka. I tu zaczyna się jazda bez trzymanki: wizyta u wujka staje się doświadczeniem, o jakim nie śniło się największym filozofom. Wszystko za sprawą tajemniczego Świętego Jogurta, który pojawił się na kuchennym stole i nieźle namieszał.
Mateusz Pakuła, nagradzany reżyser, autor sztuk teatralnych i pisarz, w swojej pierwszej książce dla dzieci opowiada o rodzinie, przed którą stanęło niezwykłe wyzwanie. Trochę śmieszne, a trochę straszne. Kto zajrzy głębiej w historii Lucka i Ludwiki, zobaczy też traktat o manipulacji. Podany tak, że czytając, nie da się nie parskać śmiechem.
Do zilustrowania tej historii autor zaprosił Tomasza Minkiewicza – współtwórcę kultowego „Wilq Superbohatera”. Ten duet, po wymieszaniu, zdecydowanie nadaje się do spożycia!
Stuart Gibbs „Szkoła szpiegów na fali”, tłum. Jarek Westermark – premiera: luty
Ahoj, wszystkie ręce na pokład! Zaczynamy operację „Morderczy manat”! Tajna misja Bena Ripleya i jego przyjaciół z Akademii Szpiegostwa CIA zapowiada się całkiem… przyjemnie. W końcu kto by nie chciał spędzić kilku dni na luksusowym wycieczkowcu i to pod fałszywym nazwiskiem? Niestety, zamiast wykwintnych kolacji, korzystania z parku wodnego i zabaw do północy ekipę nastoletnich szpiegów czekają nieprzewidziane skoki za burtę, rajdy motorówką na złamanie karku oraz pułapki w postaci kupy pelikana. Czy uda się wyjść z tego obronną ręką i pokrzyżować plany genialnego złoczyńcy? Kolejna część bestsellerowej serii sprawdzonej w akcji (w każdych warunkach)!
Eliza Piotrowska „Kapibara Barbara” (dla dzieci 6-8 lat) – premiera: marzec
W 2025 roku do bohaterów książek Agory dla najmłodszych dołączy kapibara, i to nie byle jaka, bo Kapibara Barbara! Mieszka w brazylijskim Pernambuco, uwielbia taplać się w wodzie, jeść trawę (koniecznie od prawej do lewej!). Jest wyjątkowo ciekawska i nie uznaje haseł typu „nie da się” czy „nie można”. Nic dziwnego, że trafia na lekcję baletu, na basen, czy do szkoły. Przygód nie brakuje jej też w rodzinnym lesie, gdzie liczni członkowie jej kapibarzej rodziny: rodzice, ciotki, wujkowie, kuzyni, rodzeństwo nieustająco dostarczają Barbarze atrakcji.
Kapibara Barbara to bohaterka nowego cyklu autorstwa pisarki i ilustratorki Elizy Piotrowskiej (autorki m.in. bestsellerowej serii o Cioci Jadzi). Opowieść o Barbarze urzeka lekkością, ciepłem, poczuciem humoru, a przy okazji pokazuje małym czytelnikom i czytelniczkom, że nie ma głupich pytań, że warto z otwartością i ciekawością reagować na to, co nam się przydarza, i że każdy ma swoje talenty i mocne strony. Wreszcie, że fajnie jest czasem poleniuchować. W 2025 roku ukażą się aż dwa tomy kapibarzych opowieści.
Katie Tsang i Kevin Tsang „Smocza Góra”, „Smocza Legenda” (dla dzieci 9-12 lat) – premiera: maj
Billy Chan ma 12 lat i ostatnie, o czym marzy w wakacje, to obóz językowy w Chinach. Ale rodzice nie pozostawiają mu wyboru. Billy zupełnie się nie spodziewa, że zdobędzie tam przyjaciół. Ani tym bardziej tego, że razem z nimi przypadkowo trafi do wnętrza góry, w której żyją smoki. Wszystko to dzieje się na początku książki, potem z każdą stroną jest coraz lepiej! Billy’ego i jego znajomych czekają niesamowite przygody, ale stawka jest o wiele wyższa. To od nich zależy, czy uda się ocalić świat.
W maju Wydawnictwo Agora dla dzieci odpala nową serię fantasy, której – podobnie jak „Szkoły Szpiegów” – nie da się odłożyć. Mamy tu smoki, grupę przyjaciół – ze swoimi zaletami i wadami, magię, walkę dobra ze złem, tajemnice i zwrot akcji za zwrotem akcji. W nadchodzącym roku mają zostać opublikowane dwa tomy, a kolejne są w przygotowaniu.
Jiří Dvořák, il. Daniela Olejníková „Myko. Przewodnik po świecie grzybów” (dla dzieci 9-12 lat – premiera: październik
Jesienią rządzą grzyby. W tym roku nie tylko w lasach, ale i na półkach z książkami. Bo w Agorze dla dzieci ukaże się „Myko. Przewodnik po świecie grzybów” autorstwa czeskiego duetu: Jiří Dvořák (tekst) i Daniela Olejníková (ilustracje). Książka otrzymała w 2024 roku Bologna Ragazzi Award w kategorii non-fiction, najbardziej prestiżową nagrodę dla książki dziecięcj na świecie. Nic dziwnego, „Myko” zachwyca z jednej strony zakresem informacji o królestwie grzybów, z drugiej stroną graficzną. Jury bolońskie określiło „Myko” jako publikację „zapierającą dech w piersiach”.
Wydawnictwo Ale!
Jennifer L. Armentrout „This is forever”, tłum. Agnieszka Mazurkiewicz -premiera: styczeń
Sydney od zawsze kocha Kylera, swojego najlepszego przyjaciela i notorycznego łamacza serc. Mimo że ich przyjaźń trwa od lat, Sydney nigdy nie odważyła się mu tego wyznać. Za bardzo się bała, że może go stracić. Kiedy para przyjaciół niespodziewanie zostaje odcięta od świata w domku w górach, ich relacja zyskuje nowe oblicze, a emocje rozgrzewają lodowate otoczenie. Ale nadciąga także coś o wiele bardziej złowieszczego niż burza śnieżna… Kolejna część dylogii, będzie miała premierę w maju.
Weronika Jaczewska „Na zawsze Paryż” – premiera: luty
Bastien jest surowym szefem, a Nina, jego asystentka, nie cierpi go z całego serca. Gdy dowiaduje się o jego przeprowadzce do Paryża, czuje ulgę – do czasu, gdy słyszy, że ma jechać razem z nim. Paryż okazuje się miastem nie tylko miłości, lecz także namiętności i intryg. Nina, silna i niezależna, musi zmierzyć się z uczuciami, które mocno komplikują jej świat i zmuszają do podjęcia trudnych decyzji. Czy pod maską gbura kryje się coś więcej? A może rozkazy wydawane poza biurem staną się zaskakująco… przyjemne?
W 2025 roku nakładem Wydawnictwa Ale! ukażą się również: druga część powieści Hannah McBride „Mad as Hell”, druga część erotycznej serii Leny M. Bielskiej pod tytułem „Lustful”, kolejne części serii „Danger” Klaudii Bianek oraz nowe tytuły bestsellerowej autorki K.N. Haner.
[am]
TweetKategoria: premiery i zapowiedzi
