Dorosły Krzyś z „Kubusia Puchatka” powraca jako „Mężczyzna ze Stumilowego Lasu”
Nakładem wydawnictwa Czwarta Strona ukazała się powieść amerykańskiego pisarza Douglasa Laina „Mężczyzna ze Stumilowego Lasu”. To alternatywna historia życia Christophera Robina Milne’a, syna autora „Kubusia Puchatka”, który posłużył za pierwowzór Krzysia.
„Mężczyzna ze Stumilowego Lasu” to nie zbeletryzowana biografia sławnego człowieka, jakich wiele ostatnio trafia na półki księgarń, lecz postmodernistyczna proza na styku prawdy i fikcji. Życie jej bohatera, Christophera Milne’a, nie przypominało bajki, z jaką wszyscy go kojarzą. Był maltretowany przez sławnego ojca-pisarza, wyśmiewany przez rówieśników i walczył jako ochotnik na frontach II wojny światowej. To ostatnie, jak miał nadzieję, wypłukało z niego resztki dzieciństwa. Kiedy go poznajemy jest 38-letnim mężczyzną, którego nikt nie nazywa już Krzysiem ani Billym Moonem. Prowadzi niedużą księgarnię, w której gotów jest sprzedawać każdy rodzaj literatury za wyjątkiem książek własnego ojca. W lipcu 1961 roku na tablicy ogłoszeń w swoim sklepie znajduje plakat z dopiskiem „Kubuś Puchatek atakuje policję”. Informacja pod plakatem wskazuje, że zostanie on wydrukowany za siedem lat, w 1968 roku, i zachęca do brania udziału w paryskich protestach. Gdy nadchodzi wspomniany rok, pewien francuski student o imieniu Gerrard wysyła do Chrisa list z zaproszeniem do Paryża. Mężczyzna nie widzi więc innego wyboru, jak udać się do stolicy Francji, gdzie będzie mógł dowiedzieć się, o co w tym wszystkim chodzi, i zdefiniować siebie oraz swoje życie w cieniu ojcowskiego mitu.
Douglas Lain nie bez powodu zdecydował się na wysłanie właśnie Christophera Milne’a do ogarniętego rewoltą studencką Paryża 1968 roku. Jak wyjaśnił, krytycy protestów często podnosili zarzut, że jest to tylko młodzieńczy zryw bez żadnego konkretnego celu. Tymczasem Christopher był mężczyzną, który żył w cieniu swej fikcyjnej osobowości, bohatera literackiego, który na wieczność pozostał młody. Do opowiedzenia tej historii Lai użył jak najzupełniej prawdziwych wspomnień syna Milne’a, jednak potraktował je rozpropagowaną przez radykalnego myśliciela Guya Debord techniką dekompozycji. Ta praktyka artystyczna polega na wykorzystywaniu utworów literackich lub innych dzieł sztuki w taki sposób, by nowy utwór przeinaczał i przekręcał ich sensy.
W tej alternatywnej opowieści o Christopherze Milne znajdziemy takich przeinaczeń wiele. Prawdziwy Chris nigdy nie był właścicielem księgarni ani nie posiadał żony o imieniu Abigail. Nie miał też syna z autyzmem, lecz córkę cierpiącą na porażenie mózgowe. Lain przesunął również datę śmierci samego autora „Kubusia Puchatka” z 1956 na 1968 rok, dzięki czemu Chris doświadcza fizycznego odejścia ojca na niedługo przed wyjazdem do Paryża (a przy okazji spotyka Briana Jonesa z Rolling Stones). Wszystko po to, aby w ostatecznym rozrachunku dać bohaterowi wreszcie dorosnąć. „Mężczyzna ze Stumilowego Lasu” to postmodernistyczna literatura fantastyczna, w której elementy realizmu magicznego przeplatają się z filozofią Louisa Althussera i Slavoja Žižka, poglądy Françoise Sagan z surrealizmem Donalda Barthelme, baśniowość z brutalną rzeczywistością, a poezja z polityką.
Powieść Laina ukazała się w przekładzie Piotra Gerianta.
[am]
TweetKategoria: premiery i zapowiedzi
