12-18 października 2020 – najciekawsze premiery tygodnia poleca Booklips.pl
Podczas II fali pandemii będziemy zapewne zmuszeni więcej czasu spędzać w domu, ale dobrych lektur nam nie zabraknie. Zapraszamy do zapoznania się z przeglądem najciekawszych nowości, które ukazały się w dniach od 12 do 18 października.
Peter Handke „Powitanie rady nadzorczej” | Opis wydawcy: Opowiadania kafkowskie laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za 2019 rok. Jak pisze Ulf Heise, Handke zawsze wyróżniał się doskonałym stylem, zasługuje na miano zaklinacza języka. Zarzuciwszy za młodu starszym kolegom „impotencję opisu”, sam wyrósł na giganta sztuki opisowej, mistrza języka, który włada nieograniczonym zasobem słownictwa. Z wirtuozerią posługuje się także gramatyką. Struktury jego zdań są imponujące, a swoją różnorodnością przypominają struktury obecne w dziełach Tomasza Manna.
„Dla mnie – i z tą pochwałą zgadzam się bez jakichkolwiek zastrzeżeń – Handke jest jednym z ostatnich, jeśli nie ostatnim, wielkim niemieckim komentatorem naszej epoki. Obecnie nie ma nikogo, kto byłby w stanie dorównać mu stylem. W tej kwestii panuje milcząca zgoda” – pisze Heise.
„Powitanie rady nadzorczej” to pierwsze z planowanej serii dzieł noblisty, które ukażą się nakładem Wydawnictwa Eperons-Ostrogi.
Łukasz Orbitowski „Święty Wrocław” | Opis wydawcy: To miasto nie jest tym, za co je uważasz. Mieszkańcy wrocławskiego osiedla Polanka odkrywają, że mury ich bloków zbudowane są z czarnej substancji. Pod tapetami czai się coś nienazwanego i przerażająco fascynującego.
Ludzie szybko zaczynają znikać bez wieści, miasto ogarnia histeria, a do Polanki okrzykniętej „Świętym Wrocławiem” ściągają pielgrzymi z całej Polski. Dla bezpieczeństwa osiedle zostaje otoczone kordonem policyjnym i objęte przymusową kwarantanną.
Miejski horror Łukasza Orbitowskiego to powieść o izolacji i gromadzeniu się. O strachu, głęboko zakorzenionych lękach i nowych początkach.
Wit Szostak „Cudze słowa” | Opis wydawcy: W „Cudzych słowach” Wita Szostaka siedem osób kreśli portret Benedykta. Z każdej opowieści wyłania się inny bohater. Czy twórca najoryginalniejszej z krakowskich restauracji, ukochany uczeń charyzmatycznego filozofa i kochanek dwóch niezwykłych kobiet to na pewno ta sama osoba?
„Cudze słowa” uwodzą wizją śródziemnomorskiej wyspy szczęśliwej i krakowskich mglistych Plant, pachną świeżo pieczonym chlebem i pilawem z jagnięciną. Powoli odkrywają przed czytelnikiem tajemnicę notesów, pełnych cudzych słów.
„Cudze słowa” to ciągłe budowanie i burzenie mitu, zderzanie się różnych wersji i odkrywanie nieuchwytnej prawdy o człowieku. Wit Szostak poszukując w literaturze nieprzetartych szlaków, tworzy nową literacką jakość. Więcej o książce.
Bridget Collins „Księgi zapomnianych żyć” | Opis wydawcy: Wyobraź sobie świat, w którym książki są zakazane, a ich czytanie jest uważane za zbrodnię. Wyobraź sobie świat, w którym każde złe wspomnienie i nawet największa rozpacz mogą zostać całkowicie wymazane z pamięci. Wyobraź sobie świat, w którym możesz ukryć każdą krzywdę i niegodziwość, jakich kiedykolwiek się dopuściłeś. Te światy są ze sobą nierozerwalnie połączone. Wszystko przez Oprawców.
Emmet Farmer jest dobrym, pracowitym synem, który każdy dzień spędza na roli, pomagając rodzicom związać koniec z końcem. Wszystko się zmienia, gdy otrzymuje list z wezwaniem do odbycia praktyk w pracowni Seredith, kobiety zajmującej się tajemniczym procesem oprawiania książek. Emmet, który o księgach i Oprawcach wie niewiele, ale pamięta panującą wokół nich atmosferę strachu, tajemnicy i nieskrywanej pogardy, niechętnie rozpoczyna żmudną naukę w warsztacie. Pod czujnym okiem Oprawczyni poznaje sekrety gilotyny, czcionek i starego pergaminu. Być może właśnie wśród pachnących kurzem książek i skórzanych opraw odnajdzie prawdziwego siebie.
„Księgi zapomnianych żyć” to niesamowita historia o zakazanej miłości, lojalności, przyjaźni i wielkiej, magicznej mocy książek.
Pierre Lemaitre „Kolory ognia” | Opis wydawcy: Nie ma takiego piekła, które pokonałoby tę kobietę. Luty 1927 roku. Cały Paryż zbiera się na pogrzebie wpływowego milionera, Marcela Péricourta. Jego finansowe imperium ma przejąć wnuk, ale los decyduje inaczej… Jednego dnia załamuje się całe życie córki Marcela, Madeleine, a ona sama orientuje się, że nie zostało jej nic, prócz nędzy i upadku.
Madeleine przyjdzie zmierzyć się z niegodziwością ludzi, chciwością czasów, korupcją oraz niezdrową ambicją zarządców imperium jej ojca. Będzie musiała wykorzystać całą inteligencję, determinację oraz odziedziczony po ojcu instynkt, by przetrwać i odbudować życie i majątek, choć jej, jako kobiecie, nie przysługuje nawet prawo do podpisania czeku…
Ta kobieta – choć jeszcze o tym nie wie – ma w sobie siłę charakteru ojca, która doprowadziła go do fortuny. I obmyśli iście diabelski plan, aby zemścić się na sprawcach jej upadku. Fragment książki.
Marcel Woźniak „Tyrmand. Pisarz o białych oczach” | Opis wydawcy: Podróż śladami Leopolda Tyrmanda i ludzi, których wyobraźnią zawładnął, to scenariusz hollywoodzkiego filmu. Warszawskie zaułki, kalifornijskie bezdroża, nowojorski zgiełk i moskiewskie mrozy. Reporterska opowieść o legendzie Warszawy i autorze „Złego” to historia znikania i powrotów. Gdy NKWD przystawia mu pistolet do głowy, Tyrmand w ostatniej chwili ucieka od zsyłki na Sybir. Gdy czeka go komora gazowa, zmienia tożsamość z polskiego Żyda na Francuza i jedzie do nazistowskich Niemiec. W Polsce jego książki znikają z księgarń w godzinę. Marek Hłasko nazywa go geniuszem, Witold Gombrowicz – spadkobiercą romantycznej tradycji, a Tadeusz Konwicki i Maria Dąbrowska połknęli „Złego” w jedną noc.
Biografia Tyrmanda to opowieść o optymizmie i wierze w szczęście, gdy nie ma się żadnych szans. O Złym, który okazuje się Dobrym, oraz o całej szajce Złego. Jest w niej rzeźbiarka, który lepi Tyrmanda z gliny. Jest dziennikarz, którego od Tyrmanda dzieli śnieżyca. Jest siwy autostopowicz, Zbyszek Herbert, agenci CIA, Sławomir Mrożek i człowiek gotowy pisać o Tyrmandzie arię operową. Jak potoczą się ich losy? Znikające dokumenty, zagubiony grób, tabliczka na oceanicznej wyspie, skarpetki, jazz, mroczna Warszawa i tajemnicze zdjęcie sprzed wojny. I jeden Tyrmand – pisarz o białych oczach.
Leopold Tyrmand „Zielone notatniki” | Opis wydawcy: To był czwartek, 28 września 1967 roku. Dwa lata po wyjeździe Leopolda Tyrmanda z Polski, kilka miesięcy po opublikowaniu przez niego na łamach paryskiej „Kultury” „Porachunków osobistych”. Przed drzwiami mieszkania Barbary Hoff w Warszawie stanęło dziewięciu pracowników Służby Bezpieczeństwa. W wyniku przeprowadzonej rewizji skonfiskowano książki (wydany w Londynie tom poezji Broniewskiego, „Bagnet na broń” czy anglojęzyczną wersję „Siedmiu dalekich rejsów”), czasopisma (paryska „Kultura”), listy Tyrmanda do Barbary Hoff, liczne kartki pocztowe od bliższych i dalszych znajomych (np. od Konwickiego czy Herberta), różnego typu legitymacje, zapisane po brzegi kalendarzyki i adresowniki, stosy wizytówek, które w przeważającej większości należały do korespondentów zagranicznych czasopism, fotoreporterów, wydawców czy pracowników ambasad.
W zbiorze tym trafimy także na dwa niepozorne, zapisane najczęściej zielonym atramentem, notatniki. Są one o tyle ważne i niepowtarzalne, że jako jedyne ilustrują literacką kuchnię pisarza, jego lektury i intelektualne zainteresowania w pierwszych latach po powrocie do kraju. Jednak zanim do tego doszło los rzucał pisarza po wielu europejskich krajach, a wydarzenia, które temu towarzyszyły – bez odrobimy przesady – mogłyby być podstawą sensacyjnego filmu. Notatniki te po raz pierwszy doczekały się książkowego wydania.
Leopold Tyrmand „Dziennik 1954. Wydanie ilustrowane” | Opis wydawcy: W książce tej jest wszystko, czego można chcieć się dowiedzieć o życiu w socjalizmie. Oczywiście życiu inteligenta. A szczególnie inteligenta warszawiaka. Na kartach Dziennika 1954 spotkamy Herberta, Jasienicę, Kisiela, Turowicza, by wspomnieć tylko tych, których wspominać warto. Poznajemy też prozę i poezję bytowania młodego pisarza, świetnego obserwatora, znakomitego stylisty, którego wkrótce pozbyto się z Polski na stałe. Sam Tyrmand pisze o „Dzienniku” w następujący sposób: „Tak, chodzi o świadectwo dla samego siebie, o wystawienie świadectwa memu życiu, moim pragnieniom i myślom, mojej epoce, z którą jestem związany nieskończonością węzłów. Ma to być świadectwo z pierwszej ręki, złożone przez stosunkowo najlepiej zorientowanego w danej sprawie świadka. Ale – częściowo nie. Tak silnie pożądam sprawdzenia samego siebie, mych słuszności i niesłuszności, mych możliwości i zdolności, a więc tego, czego tak uparcie odmawia mi moja aktualna sytuacja. Nie mam talentu kontemplacji ani daru tworzenia w imię samego aktu tworzenia. Jak powiedział mi ostatnio Kisiel, noszę w sobie wielką potrzebę i umiejętność dzielenia się z ludźmi moją wewnętrzną pracą myśli. Z najgłębszego powołania czuję się dziennikarzem, stąd konstrukcje mych przemyśleń ulegają dezaktualizacji, ponadto nie wierzę w możliwość własnego wysiłku nad kompozycją dzieła sztuki nieprzeznaczonego dla kogoś konkretnego w czasie i przestrzeni. Dlatego zdecydowałem, że dziennik przyniesie mi ulgę”. Nowe wydanie „Dziennika 1954” opatrzone zostało bogato zdjęciami, wycinkami gazet i innymi materiałami z epoki.
Wilfrid Lupano, Jean-Baptiste Andréae „Azymut tom 5: Ostatnie podmuchy zimy” | Opis wydawcy: Ogromna lodowa fala pokryła większość terenów. Jedyny kraj oszczędzony przez kataklizm -Tycistan – napotyka przeszkodę w realizacji swoich planów podboju świata w postaci epidemii gwałtownego kataru i hordy uchodźców klimatycznych z całego świata, która stuka do jego bram. Ten polarny zastój jest na rękę jednorękim Napoleniuchom, ale stawia pod znakiem zapytania odrażający układ Mani Ganzy z Bankiem Czasu. Jednak umowa jest jasna: aby Mania mogła długo żyć, inni muszą umrzeć? I musi ich być wielu.
W towarzystwie miriada fantastycznych postaci ukończcie tę cudowną podróż, która zabierze was zarówno w eteryczne sfery wyobraźni, jak też do serca egzystencjalnych ludzkich lęków…
Jeffrey Archer „Nic bez ryzyka” | Opis wydawcy: To nie jest powieść detektywistyczna, to jest opowieść o detektywie… William Warwick zawsze chciał być policjantem. Po ukończeniu uniwersytetu wbrew oczekiwaniom ojca, cenionego adwokata, wybiera zawód, który w pełni go ukształtuje. Zaczyna od służby w rewirze pod czujnym okiem konstabla Freda Yatesa, a potem trafia do Scotland Yardu, gdzie bierze udział w swoim pierwszym poważnym śledztwie w sprawie kradzieży bezcennego płótna Rembrandta z Fitzmolean i przy tej okazji zakochuje się w Beth, asystentce w dziale badań muzeum, która skrywa mroczną tajemnicę. Czy William poradzi sobie z nowymi wyzwaniami? Odpowiedź znajduje się na kartach tej błyskotliwej, wartko się toczącej i podszytej doskonałym dowcipem powieści.
Jak pamiętają wszyscy wielbiciele „Kronik Cliftonów”, postać Williama Warwicka stworzył Harry Clifton – teraz Jeffrey Archer pozwala mu żyć własnym życiem, otwierając tym samym nowy cykl, w którym nie zabraknie fascynujących śledztw, niespodziewanych zwrotów akcji, spektakularnych zwycięstw i prawdziwych dramatów.
Kurt Vonnegut „Sinobrody” | Opis wydawcy: Prosta i poruszająca historia o lekkomyślności człowieka w tworzeniu i niszczeniu tego, co kocha. Fikcyjna autobiografia amerykańskiego malarza, który w pewnym momencie swojego życia postanawia zerwać z malarstwem. Jego pasją staje się odtąd kolekcjonowanie dzieł sztuki. Dzięki dawnym przyjaźniom z wielkimi, a podówczas mało znanymi malarzami wchodzi w posiadanie najwybitniejszych dzieł amerykańskiego ekspresjonizmu. Aż nagle w jego życiu zjawia się młoda i bogata wdowa. Za wszelką cenę próbuje ona odkryć sekret starego malarza, kryjący się w wielkim spichrzu na kartofle, do którego nikt nie ma dostępu. Wścibska wdowa powiela więc zadanie, jakie postawiły sobie ongiś żony Sinobrodego ze starej legendy, który zabijał je, ponieważ łamały jego surowy zakaz zaglądania do tajemniczej komnaty.
Za pozornie banalnym pytaniem, co kryje się w spichrzu malarza, jak zwykle u Vonneguta, kryją się podane w humorystycznym tonie, lecz wcale przez to nie mniej poważne pytania – by zacytować autora – o to, „kto właściwie odpowiada za stworzenie świata i o co w tym całym stworzeniu chodzi”…
Etgar Keret „Usterka na skraju galaktyki” | Opis wydawcy: Nowa książka geniusza krótkiej formy! W 2017 roku Etgar Keret jechał w pośpiechu na spotkanie autorskie do Bostonu, ale auto prowadzone przez jego kierowcę zderzyło się na autostradzie z innym pojazdem. Przednia szyba prysła, poduszki powietrzne eksplodowały, a pisarz złamał dwa żebra. Opowiadał potem, że całe życie przeleciało mu przed oczami, a kiedy policjant wyciągał go ze zniszczonego samochodu, pomyślał: Moja śmierć to zaledwie usterka na skraju galaktyki. Stąd wziął się tytuł nowego, nagrodzonego National Jewish Book Award, tomu opowiadań izraelskiego mistrza tak uwielbianego przez polskich czytelników.
Ludzka kula armatnia, samobójca na krawędzi dachu, metalowa kostka stojąca w salonie – Etgar Keret z dowolnej postaci czy rekwizytu potrafi wyczarować przewrotną i nieprzewidywalną historię, która bawi i wzrusza. Wątkiem łączącym te krótkie historie jest nasza skłonność do widzenia świata w sposób ograniczony, nieporadnej komunikacji i nieporozumień. Jednak w jakiś sposób, dzięki niezwykłej czułości Kereta, te opowiadania podnoszą na duchu i wprowadzają światło w nasze życie.
Elif Shafak „10 minut i 38 sekund na tym dziwnym świecie” | Opis wydawcy: Czy wystarczy 10 minut i 38 sekund, aby opowiedzieć całe ludzkie życie? Leila nie żyje. Jej ciało jest martwe, ale mózg pracuje jeszcze przez jakiś czas. Każda kolejna minuta przynosi ze sobą wspomnienie innych wydarzeń, smaków i zapachów. Obrazy pozornie wyrwane z kontekstu łączą wspomnienia z życia, które dla Leili już się skończyło. Ale czy na pewno? Kto jest odpowiedzialny za śmierć Leili i jakie historie skrywa piątka jej najwierniejszych przyjaciół?
Elif Shafak jest jedną z najważniejszych współczesnych pisarek. Powieść „10 minut i 38 sekund na tym dziwnym świecie” znalazła się na krótkiej liście tytułów nominowanych do prestiżowej nagrody The Man Booker Prize, a wielu krytyków uznało ją za najlepsze dzieło Shafak. To mocna i poruszająca historia o sile przyjaźni, niekiedy trwalszej niż więzi rodzinne, i o życiu w świecie, w którym wielu ludziom nadal odbiera się prawo do bycia sobą.
Philippe Claudel „Archipelag Psa” | Opis wydawcy: Ponadczasowa powieść-refleksja na temat ludzkiej kondycji. Pewnego poranka na plażę jednej z wysp Archipelagu Psa morze wyrzuca trzy ciała czarnoskórych mężczyzn. Wszystko wskazuje na to, że topielcy to emigranci przemycani przez Morze Śródziemne. Nieliczni, którzy o tym wiedzą, zastanawiają się, co zrobić z ciałami? Czy – jak chce Mer – wrzucić zwłoki do rozpadliny po kryjomu, by nie odstraszyć inwestorów planujących wybudować na wyspie uzdrowisko? A może – jak domaga się Nauczyciel – zawiadomić odpowiednie służby i szukać prawdy o tym, jak zginęli mężczyźni?
Pewne jest jedno: spokojnych wyspiarzy żyjących z rybołówstwa i uprawy winorośli czeka egzamin z człowieczeństwa.
„Archipelag Psa” Philippe’a Claudela to ponadczasowa powieść-refleksja na temat ludzkiej kondycji. Autor demaskuje postawy społeczne, burzy pozorny spokój i stawia ważne pytania o to, czy mamy prawo za wszelką cenę bronić status quo – nawet gdyby oznaczało to sprzeniewierzenie się ideałom.
Wojciech Chmielarz „Prosta sprawa” | Opis wydawcy: Prosty zniknął. Zostało po nim zdemolowane mieszkanie, ale on sam zapadł się pod ziemię. Nie bez powodu – szukają go gangsterzy. Oraz dawny przyjaciel, który przyjechał do Jeleniej Góry, żeby spłacić dawno zaciągnięty dług. Kłopot w tym, że wpada w sam środek niebezpiecznej gry. Nie zna jej zasad, ale wkrótce dowiaduje się, że stawka jest bardzo wysoka: Prostego chcą dorwać i jeleniogórscy gangsterzy, i czescy mafiosi. Żeby dotrzeć do Prostego i dowiedzieć się, o co tu chodzi, jego przyjaciel będzie musiał wszystkim stawić czoła, także romskiej mafii. A pomoże mu w tym pewna analityczka z Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
„Prosta sprawa” to pełna akcji powieść sensacyjna, której fabuła dzieje się w malowniczych Karkonoszach. Napisana w czasie lockdownu i początkowo publikowana w odcinkach na profilu autora cieszyła się wielkim powodzeniem. Teraz ukazuje się drukiem w poprawionej i rozszerzonej wersji.
Petros Markaris „Chleba, edukacji, wolności” | Opis wydawcy: W trzeciej części kryminalnej trylogii kryzysu Petros Markaris zabiera nas do alternatywnej Grecji: 1 stycznia 2014 roku kraj porzuca euro i wraca do drachmy. Ateny pogrążają się w chaosie. Ceny rosną, pensje zostają wstrzymane, a ludzie wychodzą na ulice. Rząd podaje się do dymisji, do attyckiej komendy zaczyna wkradać się anarchia, a na domiar złego ktoś morduje prominentnych członków pokolenia zamachu stanu z 1973 roku. W tak niesprzyjających okolicznościach zdesperowany inspektor Charitos musi przeprowadzić kolejne śledztwo.
Karin Slaughter „Milcząca żona” | Opis wydawcy: Prowadząc śledztwo w sprawie zabójstwa, do jakiego doszło podczas zamieszek w więzieniu stanowym, śledczy Will Trent otrzymuje niepokojącą informację. Jeden z osadzonych twierdzi, że nie jest winny brutalnego przestępstwa, o które go oskarżono. Uważa, że został wrobiony przez skorumpowanych przedstawicieli organów ścigania, a rzeczywisty sprawca – seryjny zabójca kobiet – nadal jest na wolności. Osadzony stawia warunek: jeśli Will wznowi śledztwo w jego sprawie, on dostarczy GBI informacji koniecznej do rozwikłania sprawy zabójstwa w więzieniu.
Zaledwie kilka dni wcześniej kolejna młoda kobieta padła ofiarą bestialskiego mordu w parku narodowym na północy Georgii. To przypadek czy dzieło seryjnego zabójcy? W miarę jak Will Trent bada okoliczności obu przestępstw, coraz wyraźniej dostrzega, że musi wrócić do starej sprawy, by znaleźć odpowiedź. Minęło prawie dziesięć lat – wspomnienia zdążyły ulecieć, świadkowie zapadli się pod ziemię, dowody zniknęły, a kłamstwa stały się prawdą. Will nie zdoła jednak wyjaśnić tej tajemnicy bez pomocy jedynej osoby, której nie chce w to wikłać: swojej dziewczyny, lekarki sądowej Sary Linton. Kiedy przeszłość zderza się z teraźniejszością, Will uświadamia sobie, że może stracić wszystko, na czym mu zależy.
Louise Boije af Gennäs „Bezwład” | Opis wydawcy: Drugi tom porywającej trylogii kryminalnej o wielkiej szwedzkiej intrydze. Sarę wciąż nawiedzają koszmary. Zdecydowała się zostać w Sztokholmie mimo tego, że jesień w tym mieście przepełniona była dziwnymi i traumatycznymi wydarzeniami. Teraz musi być czujna bardziej niż kiedykolwiek. Wciąż jednak prześladuje ją uczucie, że nikomu nie może zaufać. Dręczą ją pytania, na które nie potrafi znaleźć odpowiedzi. Coraz więcej osób z jej otoczenia ginie. Sara musi rozwikłać zagadkę, zanim oprawcy dotrą do jej rodziny. Może jednak odpowiedzi nie trzeba szukać, a same się znajdą? Bezwład może się okazać kluczem… W końcu dobry myśliwy musi do perfekcji opanować sztukę udawania martwego.
Hanna Greń „Piąte przykazanie” | Opis wydawcy: Kolejny tom kryminalnej serii z Dionizą Remańską. Po uzyskaniu licencji detektywa Dioniza Remańska kupuje dom w Strzygomiu, przyjmuje kilka prostych zleceń i powoli rozkręca firmę. Pewnego dnia w agencji pojawia się Maria Pisarek – kobieta twierdzi, że jej syn, Paweł, który zdaniem policji zaginął, został tak naprawdę zamordowany. Kobieta podejrzewa prawie wszystkich mieszkańców miejscowości Osiny, którzy rzekomo szykanowali jej dziecko, a w końcu doprowadzili do śmierci chłopaka.
Z czasem wychodzi na jaw, że Paweł Pisarek, młody i zdolny informatyk, szantażował wiele osób, jednak z powodu braku dowodów śledztwo zostaje zawieszone. Równolegle prowadzona jest sprawa bestialsko skatowanego proboszcza. Czy zniknięcie Pawła może mieć coś wspólnego z morderstwem proboszcza, w którego komputerze chłopak znalazł dowody na to, że ksiądz wykorzystywał seksualnie nieletnich? Dioniza wie, że i tym razem w poszukiwaniu mordercy nie znajdzie łatwych odpowiedzi…
C.J. Tudor „Inni ludzie” | Opis wydawcy: Gabe, wracając pewnej nocy do domu, tkwi w korku za pordzewiałym starym samochodem. Nagle w tylnej szybie widzi twarz dziewczynki. Z jej ust wydobywa się tylko jedno słowo: „Tatusiu”. To jego pięcioletnia córka, Izzy. Nigdy więcej już jej nie zobaczy.
Trzy lata po zaginięciu córki Gabe spędza dni i noce podróżując po autostradzie, szukając samochodu, w którym widział Izzy, i nie tracąc nadziei, choć większość ludzi uważa, że dziewczynka nie żyje.
Fran i jej córka Alice również przejechały wiele kilometrów autostradą. Ale nie poszukując. Uciekając. Starając się wyprzedzić ludzi, którzy chcą ich skrzywdzić. Ponieważ Fran zna prawdę. Wie, co naprawdę stało się z córką Gabe’a. Wie, kto jest odpowiedzialny. I wie, co zrobią, jeśli kiedykolwiek dogonią ją i Alice… Autorka bestsellerowych „Kredziarza” i „Zniknięcia Anne Thorne” wciąga czytelników w nową pasjonującą intrygę.
Lisa Gardner „Powiem tylko raz” | Opis wydawcy: Trzy kobiety: policjantka, domniemana morderczyni i dawna ofiara, która teraz pomaga ścigać oprawców. Dwie traumatyczne historie, które łączą się, kiedy w pewnym domu zostają znalezione zwłoki. I rodzinny sekret, skryty głęboko pod warstwami półprawd i kłamstw.
Przed szesnastoma laty Evie Carter przyznała się do przypadkowego zastrzelenia ojca. Teraz policja zastaje ją nad ciałem męża. Z pistoletem w dłoni. I zadaje pytanie, czy podobny wypadek może zdarzyć się tej samej osobie dwa razy…
Zdjęcie zastrzelonego męża Evie obiega media. Wtedy rozpoznaje go pewna kobieta, Flora – ale nie widzi w nim ofiary, lecz jednego z oprawców, którzy bezpowrotnie zniszczyli jej życie. Aby odkryć prawdę musi przypomnieć sobie wszystkie szczegóły swojego porwania, wszystko, o czym przez lata chciała zapomnieć. Wraz z policjantką D.D. Warren i agentką FBI Kimberly Quincy będą musiały odkryć, co tak naprawdę wydarzyło się za zamkniętymi drzwiami…
różni autorzy „Awers” | Opis wydawcy: Dwunastka czołowych polskich autorów kryminalnych.
Dwanaście miejsc, w których króluje zbrodnia. Idealne życie jest ułudą, a najpodlejsze czyny stają się udziałem nawet najlepszych z nas. Miejski krajobraz często przeobraża się w teatr niewyobrażalnych zbrodni, a ulice polskich miast spływają krwią częściej, niż ktokolwiek chciałby przyznać. Sprawiedliwość nie zawsze triumfuje i niekiedy to zło ma ostatnie słowo.
„Awers” to brawurowa wyprawa w głąb bezlitosnej miejskiej dżungli. To uważne spojrzenie na otaczający nas świat, w którym nie brak złowieszczych detali. Pełen niewyjaśnionych zbrodni i niesamowitych historii, niemal pulsujących od zawartego w nich zła
Do antologii opowiadania napisali następujący autorzy: Adrian Bednarek, Bartosz Szczygielski, Hanna Greń, Izabela Janiszewska, Magda Stachula, Małgorzata Rogala, Mariusz Zielke, Marta Guzowska, Marta Matyszczak, Przemysław Żarski, Robert Małecki i Ryszard Ćwirlej.
Rachel Winters „Co powiesz na spotkanie?” | Opis wydawcy: Napisać komedię romantyczną w dzisiejszym świecie to prawdziwe wyzwanie! Bo przecież wszystkie romantyczne historie wymyślono w latach 90… I czy dzisiaj ktoś jeszcze potrzebuje się wzruszać…? Evie jest przekonana, że tak! Ezra jest przekonany, że nie. I mają problem, bo on musi napisać scenariusz komedii romantycznej, chociaż bardzo tego nie chce. A jej przyszłość zależy od tego, czy jemu się uda.
Evie nie zamierza siedzieć z założonymi rękami i czekać, aż Ezra prześle jej szefowi gotowy tekst. O nie – to mogłoby się nigdy nie wydarzyć. Zamiast tego proponuje układ – ona będzie mu dostarczać zabawnych inspiracji i udowodni, że w prawdziwym życiu można zakochać się jak w filmie, a on będzie pisał.
I choć Evie nie wierzy w „długo i szczęśliwie” z ukochanym, zrobi wszystko, by zachować pracę… Nawet jeżeli miałaby odgrywać kultowe sceny z komedii romantycznych w nieskończoność. Wylać w barze sok na uroczego nieznajomego? Żaden problem. Zostawić swój numer w książkach porozrzucanych po całym Londynie, żeby sprawdzić, kto zadzwoni? Robi się. Z pomocą zaufanych przyjaciół oraz Bena i Anette, ojca i córki, których nieustannie przypadkowo spotyka, Evie zrobi wszystko, aby poznać mężczyznę jak z prawdziwego romansu. Ale czy można naprawdę się zakochać, jeśli myśli się tylko o pracy? Może w życiu jest jednak miejsce na odrobinę magii jak z filmu…?
Juan Diaz Canales, Paul Pelletier „Corto Maltese tom 13: Pod słońcem północy” | Opis wydawcy: Trzynasta część przygód awanturnika o dobrym sercu, który zawsze staje po stronie słabych i ciemiężonych. Corto Maltese tym razem wybiera się do Jukonu…
Rok 1915. Drogi Rasputina i Corto Maltese się rozchodzą – pierwszy płynie na Karaiby, a drugi postanawia jechać do San Francisco, aby odwiedzić przyjaciela, słynnego pisarza. Tak rozpocznie się przygoda, która zawiedzie przystojnego marynarza na daleką Północ, aż za koło podbiegunowe. W kanadyjskiej krainie śniegów Corto wplącze się w rebelię tubylców przeciwko panowaniu brytyjskiemu, weźmie udział w krwawej walce o prawa niewolonych kobiet oraz – jak zwykle – spotka nietuzinkowe postaci historyczne. Dostanie także szansę na wielkie bogactwo, równocześnie jednak przeżyje bolesną porażkę miłosną, której wspomnienie będzie go prześladować do końca życia.
Dwanaście pierwszych tomów cyklu „Corto Maltese” stworzył włoski mistrz komiksu Hugo Pratt (1927–1995). Od albumu trzynastego serię kontynuują dwaj uznani hiszpańscy autorzy: scenarzysta Juan Díaz Canales (bestsellerowy cykl „Blacksad”) i rysownik Rubén Pellejero („Le silence de Malka”, wyróżniony w 1997 roku nagrodą dla komiksu zagranicznego na Festiwalu Komiksu w Angoulême).
Charles M. Schulz „Fistaszki zebrane 1995–1996” | Opis wydawcy: W dwudziestym trzecim tomie „Fistaszków zebranych” Charlie Brown zaczyna chodzić na kurs tańca… i zostaje zaproszony na bal zakochanych! Światowej sławy adwokat musi się zmierzyć z wyjątkowo trudnymi sprawami, Rerun chce, żeby Snoopy wyszedł się z nim pobawić, a Linus słyszy wyjące po nocach kojoty.
Autorem „Fistaszków” jest amerykański grafik Charles M. Schulz. Urodził się w Minneapolis w Minnesocie. Walczył w Europie podczas drugiej wojny światowej. Po powrocie do USA został nauczycielem sztuki. Jego rysunki były publikowane w prasie od 1947 roku; spośród nich największą sławę zdobyły „Fistaszki”. Popularność Schulza jest ogromna – wyróżniono go licznymi nagrodami, gwiazda z jego nazwiskiem znajduje się w hollywoodzkiej Alei Gwiazd, zorganizowano poświęcone mu muzeum, nazwano jego imieniem lotnisko. W 2001 roku otrzymał pośmiertnie Złoty Medal Kongresu, najwyższe odznaczenie, jakie może uzyskać cywilny obywatel Stanów Zjednoczonych Ameryki.
Jason Aaron, Mahmud Asrar, Gerardo Zaffino „Conan Barbarzyńca: Życie i śmierć Conana. Księga 2” | Opis wydawcy: Drugi tom przygód Conana w nowej serii Marvel Comics. Poza trunkami i walką Conan wielbi też kobiety, zwłaszcza jeśli mogą mu pomóc w pokonaniu bogatego bankiera skorego do uciech. Barbarzyńcę czeka jeszcze inny trudny pojedynek. Odradza się Razazel – bóg przywoływany przez Szkarłatną Wiedźmę i służące jej dzieci. Czy Conan sam będzie w stanie stawić im czoła? Cymeryjczyk wróci też do rodzinnej wioski, gdzie przyjdzie mu zmierzyć się z zarazą, która opanowała mieszkańców. Czyżby Thoth-Amon maczał w tym palce?
Autorem scenariusza jest Jasona Aaron („Skalp”, „Punisher Max”), a rysunki przygotowali Mahmud Asrar („Wolverine i X-Men”) i Gerardo Zaffino („Karnak”, „Rumble”). W Wydawnictwie Egmont ukazują się cztery serie, których bohaterem jest Conan: „Conan”, „Conan Barbarzyńca”, „Era Conana” i „Conan – Miecz barbarzyńcy”.
Mackenzi Lee „Historia świata na czterech łapach” | Opis wydawcy: To nie przypadek, że właśnie psy stały się wiernymi towarzyszami człowieka. Wszyscy znamy Łajkę – pierwszego psa w kosmosie. Ale kto wie, że suczka Isaaca Newtona niemal zrujnowała mu życie, a czworonóg Alexandra Grahama Bella pomógł w wynalezieniu telefonu? Albo że Napoleon Bonaparte miał na pieńku z psami?
„Historia świata na czterech łapach” to książka historyczna, o jakiej wam się nie śniło. Można w niej znaleźć opowieści o psach – prawdziwych, mitycznych i takich, które łączą w sobie oba te elementy – oraz oczywiście o ludziach.
„W zależności od czasu i miejsca poglądy dotyczące psów i ich roli w społeczeństwie ogromnie się różniły. Psy bywały ulubieńcami domu, towarzyszami, myśliwymi, siłą roboczą, obrońcami, szkodnikami, przedmiotem eksperymentów; były czczone, upamiętniane, budziły lęk, odrazę, nienawidzono oraz kochano je i wszystko pomiędzy” – czytamy w przedmowie.
Erin Carlson „Queen Meryl” | Opis wydawcy: Urzekający i inspirujący portret legendarnej aktorki Meryl Streep. Królowa Meryl opowiada o pierwszych, odważnych rolach i swojej działalności na rzecz niezależności kobiet. Jest najbardziej znaną aktorką naszych czasów i pozostawiła niezatarty ślad w popkulturze. Jest kameleonem, który całkowicie zamienia się w każdą postać, którą gra. Nigdy nie sięga po podobne role. Zamiast tego wykorzystuje swoje wyrafinowanie, by kreować dynamiczne i skomplikowane postaci – Joanny Kramer, Karen Silkwood, Julii Child, Margaret Thatcher, Katharine Graham.
Niegdyś niezgrabna, z burzą kręconych włosów nastolatka w latach 60. i 70. zaangażowała się w ruch feministyczny. Kiedy skończyła 40 lat, wiek, w którym wiele aktorek znika ze sceny, Streep ruszyła na podbój kina, wybierając nieoczywiste role i zdobywając po drodze wiele nagród. Erin Carlson nie tylko dokumentuje jej niezwykłe osiągnięcia, wybory, przyjaźnie i spory, ale także to, w jaki sposób w każdej roli przemyca wartości, w które mocno wierzy. Książka jest przezabawnie ilustrowana przez artystę Justina Teodoro, wzbogacona listami i licznymi anegdotami, które uzupełniają portret tej niepowtarzalnej królowej kina.
Katarzyna Mirgos „Gure. Historie z Kraju Basków” | Opis wydawcy: Baskonia to kraj, który niełatwo znaleźć na mapie. Położona na pograniczu Hiszpanii i Francji, została boleśnie doświadczona przez historię – jednym z jej najdramatyczniejszych momentów było bombardowanie Guerniki. To region zwykle kojarzony z organizacją terrorystyczną ETA i często nieodróżniany od Hiszpanii.
Miłość do Baskonii zaczęła się u Katarzyny Mirgos od euskary – języka Basków. Potem objęła kulturę, zwyczaje, kuchnię i przede wszystkim ludzi. Ta miłość jest zapisana w książce. „Gure” to osobisty przewodnik po historii tego niezwykłego kraju, jego polityce, wierzeniach i współczesnym życiu. Znajdziemy tu między innymi fascynujące opowieści o dawnych mitach i towarzyszącej im religijności, wstrząsające opisy kradzieży dzieci oraz analizę baskijsko-katalońskich relacji i rodzenia się odrębnej tożsamości. Mirgos odczarowuje Baskonię i sprawia, że natychmiast chcemy pakować walizki i wyruszać w podróż, żeby spróbować prawdziwej baskijskiej porrusaldy.
Jodi Kantor, Megan Twohey „Powiedziała. Śledztwo, które zdemaskowało Harveya Weinsteina i zapoczątkowało ruch #MeToo” | Opis wydawcy: Przez kilka dekad nazwisko Harveya Weinsteina było w Hollywood synonimem władzy. Mógł tworzyć gwiazdy i je niszczyć, nadawać karierom bieg lub dusić je w zarodku. Przez wiele lat krążyły plotki, że jego pomoc nie jest bezinteresowna, a kobiety, które bierze pod swoje skrzydła, płacą za to swoim ciałem.
„Powiedziała” to trzymający w napięciu zapis śledztwa dziennikarskiego w sprawie Weinsteina, które w 2017 roku przeprowadziły dwie dziennikarki „The New York Times”, laureatki Pulitzera Jodi Kantor i Megan Twohey. Jednocześnie to ważna książka o władzy, która deprawuje, o wyzwalaniu się z roli ofiary i walce prawdy z kłamstwem. Autorki szukają też odpowiedzi na pytanie o konsekwencje swoich reportaży i skutki ruchu #MeToo: Co się zmieniło?
Kantor i Twohey z dokładnością opisują, jak docierały do kolejnych ofiar Weinsteina, jak przekonywały je do mówienia, a także o kontratakach zhańbionego producenta i jego sztabu. Jest to opowieść o kobietach, które rzucając wyzwanie potworowi, były gotowe stoczyć walkę o prawdę.
Eddy Simon, Joel Alessandra „A.Rodin” | Opis wydawcy: Rodin to nie tylko osoba, to także symbol… Najwybitniejszy rzeźbiarz impresjonizmu, twórca arcydzieł, które zmieniły oblicze ówczesnej sztuki, takich jak „Myśliciel”, „Pocałunek”, „Brama piekieł”, „Mieszczanie z Calais”… Fascynował się kobiecym ciałem i jak nikt inny potrafił oddać jego zmysłowość. Twierdził, że „sztuka jest niczym innym jak seksualną rozkoszą, mającą swoje źródło w potędze miłości”. Niniejszy portret intymny ukazuje burzliwe życie artysty u boku trzech najważniejszych kobiet jego życia: Rose, Camille i Claire.
Keith Houston „Ciemne typki. Sekretne życie znaków typograficznych” | Opis wydawcy: Kropka, przecinek, kreska, znak zapytania, spacja (i inne znaki interpunkcyjne i typograficzne) – skąd się wzięły? Jaka jest ich pogmatwana i sięgająca nieraz zamierzchłych czasów historia?
Keith Houston, autor bestsellerowej „Książki” (o historii książek właśnie) tym razem tropi pochodzenie i bada przemiany niezauważanych na co dzień znaków, bez których czytanie (i pisanie!) stałoby się męką. Kratka numeryczna (większość z was zna ją zapewne jako hashtag), tak popularna dzisiaj na Instagramie i Twitterze, ma rodowód sięgający starożytnego Rzymu i jest wszechobecna, znak akapitu tymczasem, przez stulecia w powszechnym użyciu, popełnił typograficzne samobójstwo parę wieków temu, choć można go odnaleźć na jednej z ikon programu Microsoft Word.
Barwnie napisana, przystępna, naszpikowana fascynującymi faktami opowieść Houstona to malutka część historii zachodniej kultury. Jak się jednak okazuje – nieodzowna!
Piotr Wilkoń, Józef Wilkoń „Leopantera” | Opis wydawcy: Ona lubi noc, on poluje za dnia. Ona jest odważna i nieustraszona, on raczej spokojny i nieco nieśmiały. Historia przyjaźni i miłości czarnej pantery Lisy i leoparda o imieniu Bruno to opowieść o tym, jak dwie osoby, które są różne jak dzień i noc, mogą pokonać wszystkie przeciwności, żeby być razem.
Ta wyjątkowa książka, napisana przez Piotra Wilkonia i zilustrowana przez jego ojca, słynnego malarza i artystę Józefa Wilkonia, ukazała się w Niemczech w 1991 roku nakładem wydawnictwa Patmos Verlag, a następnie w roku 2017 w szwajcarskim Bohem Press. Wydawnictwo Media Rodzina ma zaszczyt po raz pierwszy w Polsce zaprezentować oryginalną historię o miłości i przyjaźni, która mimo upływu czasu nic nie straciła na swojej aktualności.
Angelika Kuźniak „Soroczka” | Opis wydawcy: Misterny, magiczny i literacki reportaż o przychodzeniu, odchodzeniu i życiu. Angelika Kuźniak w poetycki i pełen wrażliwości sposób opisuje spotkanych na swojej drodze ludzi, którzy ze spokojem ducha i godnością oczekują na śmierć.
Ludzie starsi, młodsi. Od dawna starannie obmyślają, w czym położą się do trumny, jaka ona będzie, kto przyjdzie ich pożegnać, co dostaną na ostatnią drogę. Wyobrażając sobie własne odchodzenie, tak naprawdę opowiadają o życiu – doświadczeniach, które stały się ich udziałem, relacjach z sąsiadami, żywionych uczuciach, przekonaniach i o tym, w co wierzą.
Historie kolejnych bohaterów autorka przeplata fragmentami „Pieśni pustonocnych”, przywołującymi na myśl obrzędy dziadów. Z opowieści Kuźniak wyłania się niezwykły obraz tego, jak na przestrzeni lat zmieniał się stosunek do śmierci. „Soroczka” to poetycki zapis socjologiczny – mądre, naturalistyczne i zarazem metafizyczne uchwycenie tego, co umyka w codziennym zgiełku spraw. Co tu dużo gadać: człowiek rodzi się na śmierć, a umiera na życie.
TweetKategoria: premiery i zapowiedzi
