To nie Szekspir jest odpowiedzialny za skrócenie „Króla Leara”?
Brytyjski badacz literatury, sir Brian Vickers, uważa, że twierdzenia, jakoby to sam William Szekspir skrócił tekst swej tragedii „Król Lear”, są błędne. W rzeczywistości odpowiadały za to osoby postronne.
Tragedia „Król Lear” istnieje w dwóch wersjach. Pierwsza, pochodząca z 1608 roku, ukazała się w formacie Quatro i nie posiada 100 linijek tekstu, który znalazł się w drugiej, zamieszczonej w 1623 roku w Folio. Z kolei ta druga nie ma 300 linijek zamieszczonych w pierwszej wersji. W późniejszych latach teksty zostały połączone i funkcjonowały jako jedna pełna sztuka aż do lat 80. ubiegłego wieku, kiedy to rewizjoniści stwierdzili, że wersję z Folio z 1623 roku skrócił sam Szekspir, dlatego należy traktować oba wydania jako dwie wersje sztuki.
Sir Brian Vickers, badacz literatury i wykładowca w Szkole Studiów Zaawansowanych na Uniwersytecie w Londynie, odkrywa w swej nowej książce, że pogląd rewizjonistów był błędny. Według niego wersja z 1608 roku została skrócona przez drukarza z przyczyn technicznych: źle oszacował, ile papieru będzie potrzebował do wydrukowania sztuki. Co do wersji zamieszczonej w Folio, skąd wycięto scenę na wrzosowisku z Gonerylą i Reganą oraz scenę trzecią z aktu IV, podczas której Kent rozmawia z Dworzaninem o Kordelii, Vickers nie ma pewności, ale sądzi, że skróty mogły być spowodowane decyzją teatralnego dramaturga, który chciał nieco przyśpieszyć tempo akcji. Jak podkreśla, rewizjoniści uważali, że te sceny nie były potrzebne, gdyż lepiej widzieć Leara, niż słyszeć, co się o nim mówi. Vickers nie zgadza się z takim myśleniem, twierdząc, że to bardzo ważne fragmenty, które pokazują, że Lear był świadomy tego, co zrobił. Zdaniem uczonego Szekspir napisał je celowo i umieścił w tym miejscu, aby przygotować widzów do tego, co następuje potem.
Zdania znawców twórczości Szekspira odnośnie tezy zawartej w nowej książce Vickersa są mieszane. „On jest wielkim uczonym i ta książka niewątpliwie spowoduje, że znowu zaczniemy myśleć o tekście ? lub tekstach ? największej sztuki Szekspira” ?powiedział prof. René Weis, znawca życia i twórczości Barda. Dla prof. Johna Mullana teoria rewizjonistyczna była ekscytująca, ponieważ dowodziła pracy Szekspira nad tekstem. Uczył jej przez dziesięciolecia, ale ? jak sam mówi ? „Brian Vickers jest bardzo przekonujący i byłoby ciekawie usłyszeć, co inni o tym sądzą”. Z kolei jeden z głównych rewizjonistów, prof. Gary Taylor, zapowiedział, że najbliższe oxfordzkie wydanie dzieł zebranych Szekspira nie będzie „ślepo podążać za nauką z lat 80. ani pod tym, ani pod żadnym innym względem”. „Czasami zgadzamy się z Brianem, czasami nie. Ma małe doświadczenie, jeśli idzie o Szekspira, i małe kwalifikacje jako biograf czy historyk literatury, ale traktujemy poważnie każdą książkę opublikowaną przez wydawnictwo Uniwersytetu Harvarda” ? dodał.
[aw]
źródło: The Guardian
Kategoria: newsy
