Sejm upamiętnił Tymoteusza Karpowicza w 100. rocznicę urodzin
Kultura, a już szczególnie poezja, rzadko gości w polskim Sejmie. Mała odmiana nastąpiła w piątek 17 grudnia. Podczas 45. posiedzenia przyjęto przez aklamację uchwałę w sprawie upamiętnienia 100. rocznicy urodzin Tymoteusza Karpowicza. Posłowie wyrazili przekonanie o wyjątkowym znaczeniu dorobku poety i oddali hołd jego artystycznym dokonaniom.
„Ostatni poeta niemożliwy, wybitny przedstawiciel modernizmu, artysta nurtu lingwistycznego w poezji – Tymoteusz Karpowicz na stałe wpisał się w historię literatury polskiej. W roku 2021 przypada 100. rocznica tego wybitnego poety, prozaika, dramaturga, publicysty, wykładowcy i tłumacza” – głosi przyjęta uchwała.
„Unikatowość poetyckich dokonań Tymoteusza Karpowicza czyni go polskim artystą obowiązkowym, kanonicznym. Odrębność, niezrozumiałość i 'niedostępność’ jego sztuki sprawiają jednak, że zbyt łatwo o niej zapominamy” – napisano w uzasadnieniu uchwały. „Jako przedstawiciel poezji lingwistycznej, artysta tworzył poezję jakby na nowo. Skrupulatne i dociekliwe odkrywanie, weryfikowanie i zderzanie słów oraz kontekstów, mierzenie się i polemizowanie z literacką przeszłością i kulturową tradycją poetycką sprawiły, że do dziś określa się dorobek Tymoteusza Karpowicza eksperymentatorskim. Językowe, ale również polityczne i filozoficzne dociekania artysty na stałe wpisały go w historię literatury polskiej” – dodano.
W uchwale i uzasadnieniu przypomniano pokrótce biografię i dokonania Karpowicza. Poeta urodził się 15 grudnia 1921 roku w podwileńskiej wsi Zielona i na własnej skórze doświadczył II wojny światowej i jej skutków. „Przerwanie w 1939 roku edukacji i wyjazd w 1945 roku do Szczecina, a w 1949 roku do Wrocławia, zaważyły na całym życiorysie poety” – czytamy w dokumencie.
Debiut poetycki Karpowicza przypadł na 1948 rok. Od 1956 roku zasiadał w redakcjach ważnych literackich czasopism. Przede wszystkim jednak wydawał liczne tomy poetyckie – m.in. „Gorzkie źródła”, „Kamienna muzyka”, „Znaki równania” czy „Trudny las” – które ugruntowały jego pozycję. „Literackie siłowania się z językiem tego 'mistrza komplikacji znaków’ prowadziły czytelnika jego poezji poza sam język, w sferę problematyki egzystencjalnej” – dodano w uzasadnieniu uchwały.
Po obronie pracy doktorskiej na Uniwersytecie Wrocławskim w 1973 roku Karpowicz wyjechał na stypendium naukowe do Stanów Zjednoczonych. Tam też zmarł – 26 czerwca 2005 roku w Oak Park koło Chicago. Pochowany został we Wrocławiu.
[edm]
fot. Grzegorz Rogiński/KPRM, Wikimedia Commons
Kategoria: newsy
