Niemcy zwrócili Polsce bezcenny średniowieczny rękopis
Uznawany dotąd za zniszczony w czasie drugiej wojny światowej średniowieczny rękopis kazań powrócił do zbiorów Biblioteki Narodowej. Przekazania dokonał w poniedziałek 17 listopada prof. Thomas Bürger, dyrektor Saksońskiej Biblioteki Krajowej ? Drezdeńskiej Biblioteki Państwowej i Uniwersyteckiej na ręce dr. Tomasza Makowskiego, dyrektora Biblioteki Narodowej w obecności prof. Małgorzaty Omilanowskiej, minister kultury i dziedzictwa narodowego oraz Rolfa Nikela, ambasadora Republiki Federalnej Niemiec w Polsce.
Rękopis, który od około 1958 roku był przechowywany w bibliotece w Dreźnie, miał długą i burzliwą historię. Powstał z całą pewnością w Polsce i już w XV wieku został ofiarowany bibliotece wikariuszy w Wiślicy. Po zlikwidowaniu tej biblioteki na początku XIX wieku rękopis trafił do Biblioteki Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, a po upadku Powstania Listopadowego został wywieziony wraz z całą biblioteką do Sankt Petersburga. Powrócił do Warszawy około 1923 roku z przeznaczeniem włączenia do zbiorów Biblioteki Narodowej. Ostatnie świadectwo obecności rękopisu w Bibliotece Narodowej pozostawiła bibliotekarka i działaczka oświatowa Maria Hornowska, która 17 sierpnia 1939 roku badała go dla potrzeb przygotowywanej książki. Po Powstaniu Warszawskim, w październiku 1944 roku, zbiory rękopisów Biblioteki Narodowej zostały niemal doszczętnie spalone i uważano, że wśród zniszczonych rękopisów był i ten kodeks.
Dzisiaj już wiemy, że wraz z ocalałymi resztkami warszawskiej Biblioteki Ordynacji Zamojskiej został on wywieziony we wrześniu 1944 roku na zachód do Goerbitsch, gdzie wkrótce został zarekwirowany przez władze radzieckie i przewieziony do Moskwy. Tam także w 1945 roku znalazły się zbiory biblioteki drezdeńskiej i kiedy w 1958 r. Związek Radziecki zwracał zagarnięte zbiory niemieckim bibliotekom, prawdopodobnie przez pomyłkę dołączono do nich także i ten rękopis.
Rękopis jest w języku łacińskim, oprawę wykonano z desek obciągniętych skórą. Zawiera dzieła Hieronima z Pragi, Euzebiusza, Augustyna, Hieronima, Cesarego z Arles, Aldobrandina de Cavalcantibus i innych. Po powrocie do Biblioteki Narodowej dołączy do kilku innych rękopisów pochodzących z Wiślicy, które dotrwały do naszych czasów.
fot. Biblioteka Narodowa
TweetKategoria: newsy