Nagrody Hugo 2020 przyznane. Styl prowadzenia wirtualnej ceremonii przez George’a R.R. Martina nie wszystkim się spodobał
W tym roku Nagrody Hugo, przyznawane najlepszym utworom z gatunku science-fiction i fantasy, miały wyjątkowy charakter. Z powodu pandemii koronawirusa nie odbyła się tradycyjna gala, którą planowano zorganizować podczas konwentu Worldcon w Nowej Zelandii. Zamiast tego statuetki rozdano wirtualnie. Przy okazji nie uniknięto kontrowersji.
Najważniejsze wyróżnienie ? za najlepszą powieść ? przypadło pisarce Arkady Martine ? za książkę „A Memory Called Empire”. Jest to historia o ambasadorce, która udaje się do międzygwiezdnego miasta, aby objąć nowe stanowisko i odkrywa, że jej poprzednik został zamordowany. Autorka uznała za „szczególne wyróżnienie” fakt, że nagrodzono jej debiut, co określiła mianem „ciepłego powitania i gestu gościnności”.
Za najlepsze opowiadanie uznano „This Is How You Lose the Time War?, które napisali Amal El-Mohtar i Max Gladstone. Zwyciężczynią w kategorii „najlepsza nowela” została zaś N.K. Jemisin i jej „Emergency Skin”. Warto przypomnieć, że w latach 2016-2018 pisarka trzy razy z rzędu wygrywała nagrodę za najlepszą powieść. Do trofeów na półce dołożyła więc czwartą statuetkę.
Pewnym zaskoczeniem może być laureatka w kategorii „dzieło powiązane”. Hugo przyznano bowiem nie za książkę, lecz zeszłoroczną przemowę Jeannette Ng z okazji przyznania jej nagrody im. Johna W. Campbella dla najlepszego debiutanta, w której bez ogródek nazwała patrona tego wyróżnienia „pierdolonym faszystą, który wyznaczył ton w literaturze science fiction prześladujący ten gatunek do dziś. Sterylny. Męski. Biały. Wywyższający ambicje imperialistów i kolonizatorów, osadników i przemysłowców”. Wystąpienie Ng sprawiło, że nagrodę Campbella przemianowano na Astounding Award dla najlepszego nowego pisarza.
Warto wspomnieć również o Nagrodzie Hugo za najlepszą prezentację dramatyczną w długiej formie. Tu triumfował Neil Gaiman dzięki miniserialowi „Dobry omen” w reżyserii Douglasa Mackinnona. Książkowy oryginał to wspólne dzieło Gaimana i Terry’ego Pratchetta, toteż przyjmując nagrodę, pisarz powiedział: „Terry nigdy nie otrzymał Nagrody Hugo. Jedyny raz, kiedy został nominowany, wycofał powieść z rywalizacji, tłumacząc, że ta nominacja zrujnowałaby” mu radość z uczestniczenia w konwencie WorldCon. „Nie dlatego, że to go to nie obchodziło, lecz dlatego, że przejmował się tym za bardzo” ? powiedział Gaiman. Pratchett sądził ponoć, że Hugo nigdy nie trafi do autora zabawnego dzieła. „Dziękuję, że przyznaliście mu jego Nagrodę Hugo” ? dodał Gaiman.
Od 1996 przyznawane są także Retro Hugo dla szczególnie zasłużonych autorów publikujących w latach poprzedzających ustanowienie nagrody. Tym razem wyboru dokonywano z puli dzieł opublikowanych w 1945 roku. Za najlepszą powieść wspomnianego roku uznano „Shadow Over Mars” Leigh Brackett, za najlepsze opowiadanie ? „I, Rocket” Raya Bradbury’ego, natomiast najlepszą serią uznano całą mitologię Cthulhu, którą stworzył H.P. Lovecraft, a rozwijali August Derleth i inni.
Ceremonię online poprowadził George R.R. Martin w towarzystwie m.in. pluszowego lwa i wilka, reprezentujących rody Lannisterów i Starków. Wielu fanów doceniło jego żarty i sposób prezentacji nominowanych, ale znalazły się też osoby, które miały na ten temat inną opinię. Zdaniem niektórych pisarz wielokrotnie błędnie wymawiał nazwiska nominowanych i laureatów, a w jednym przypadku chodziło o nazwę publikacji („FIYAH”). Prawie zawsze miało to dotyczyć społeczności kolorowej. Wszystkich nominowanych poproszono ponoć wcześniej o zarejestrowanie, jak wymawiają swoje nazwiska, a Martin ? w opinii krytykujących ? z tych podpowiedzi nie skorzystał. Są tacy, co negatywnie odebrali też jego żarty na temat statuetki Oscara i jej krocza, które miały być „obrzydliwe”, „esencjalistyczne i transfobiczne”. Często też wspominał i przywoływał m.in. Johna W. Campbella, który wywołał zeszłoroczne kontrowersje. Organizatorzy wystosowali później na swojej stronie internetowej przeprosiny za pomyłki w nazwiskach.
Sam Martin na własnym blogu nie odniósł się do sprawy, ale na fanzinie File 770 pojawił się komentarz podpisany jego nazwiskiem. Mike Glyer, autor tego popularnego periodyku, który w ciągu ponad 40 lat zdobył wiele Nagród Hugo, uważnie moderuje sekcję komentarzy i nie pozwala na publikowanie jakichkolwiek anonimowych treści pod znanymi nazwiskami. Wiedząc, że to komentarz pisarza, udostępnił go zresztą w jednym z kolejnych wpisów. Martin przeprosił w komentarzu wszystkich, których nazwiska pomylił. Przy okazji wyjaśnił, że wbrew zarzutom nie otrzymał wykazu z poprawną fonetyczną wymową wszystkich nazwisk, a jedynie niektóre z nich. „Wymowa nigdy nie była moją mocną stroną. Czasami nawet błędnie wymawiam imiona moich własnych bohaterów” ? wyznał pisarz. „Wszyscy mamy mocne i słabe strony i przyznaję, że to jest jedna z moich słabości. Nadal mam problem z nazwiskiem jednego z moich asystentów” ? dodał. Jeśli chodzi o humor, to stwierdził, że każdy prowadzący ma inne poczucie humoru i na to nie ma wpływu. „Żałuję, że niektórym z was nie podobało się moje prowadzenie. I miło mi słyszeć, że tak wielu z was się spodobało” ? skomentował. „Oczywiście żałuję, że nie dla każdego będę ulubionym mistrzem ceremonii wszech czasów, ale nie da się zadowolić wszystkich przez cały czas” ? podsumował Martin.
Poniżej przedstawiamy pełną listę Nagród Hugo 2020:
Najlepsza powieść: Arkady Martine „A Memory Called Empire”,
Najlepsze opowiadanie (17 500-40 000 słów): Amal El-Mohtar i Max Gladstone „This Is How You Lose the Time War”,
Najlepsza nowelka (7500-17 500 słów): N.K. Jemisin „Emergency Skin”
Najlepsza miniatura literacka (do 7500 słów): S.L. Huang „As the Last I May Know”,
Najlepsza seria: James S.A. Corey „The Expanse”,
Najlepsze dzieło powiązane: Jeannette Ng „Mowa akceptacyjna podczas przyjmowania Nagrody im. Johna W. Campbella w 2019 roku”,
Najlepszy komiks: Nnedi Okorafor, Tana Ford, James Devlin „LaGuardia”,
Najlepsza prezentacja dramatyczna ? długa forma: „Dobry Omen”, scen. Neil Gaiman, reż Douglas Mackinnon,
Najlepsza prezentacja dramatyczna ? krótka forma: „Dobre miejsce: The Answer”, scen. Daniel Schofield, reż. Valeria Migliassi Collins,
Najlepszy redaktor ? krótka forma: Ellen Datlow,
Najlepszy redaktor ? długa forma: Navah Wolfe,
Najlepszy profesjonalny artysta: John Picacio,
Najlepszy magazyn półprofesjonalny: „Uncanny Magazine”, redaktorzy naczelni Lynne M. Thomas i Michael Damian Thomas, literatura faktu/redaktor prowadzący Michi Trota, redaktor prowadzący Chimedum Ohaegbu, podcast produkowany przez: Erikę Ensign i Stevena Schapansky?ego,
Najlepszy fanzin: „The Book Smugglers”, redakcja: Ana Grilo i Thea James,
Najlepszy fancast: „Our Opinions Are Correct” autorstwa Annalee Newitz i Charlie Jane Anders,
Najlepszy fanowski pisarz: Bogi Takács,
Najlepszy fanowski artysta: Elise Matthesen.
Tradycyjnie przyznano też dwie dodatkowe nagrody:
Nagroda „Astounding” dla najlepszego nowego pisarza: R.F. Kuang,
Nagroda dla najlepszej książki młodzieżowej: Naomi Kritzer „Catfishing on CatNet”.
[kch]
fot. batwrangler/Flickr
Kategoria: newsy
