Francja cieszy się ze zwycięstwa Modiano. Pisarz dedykuje Nobla swojemu wnukowi
Francja ma powody do świętowania. Patrick Modiano to już piętnasty pisarz z tego kraju, który otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, obok takich sław, jak André Gide, Albert Camus i Jean-Paul Sartre. Gratulacje świeżo upieczonemu Nobliście złożyli m.in. prezydent i premier Francji.
„Republika jest dumna z międzynarodowego uznania przyznanego poprzez nagrodę Nobla jednemu z naszych największych pisarzy” ? powiedział prezydent François Hollande. Z kolei premier Manuel Valls określił Modiano jako autora „treściwej, przenikliwej literatury, który jest bez wątpienia jednym z najwybitniejszych pisarzy ostatnich lat”.
Tymczasem sam zainteresowany przyznał w krótkiej rozmowie przeprowadzonej z przedstawicielką Komitetu Noblowskiego, że jest „bardzo wzruszony” z przyznania mu Nobla. Kiedy Szwedzka Akademia ogłaszała nazwisko laureata, ten przebywał akurat na jednej z paryskich ulic w pobliżu Ogrodu Luksemburskiego. Wiadomość o nagrodzie przekazała autorowi córka, dzwoniąc do niego na komórkę.
Jak powiedział Modiano, zaszczytne wyróżnienie sprawiło mu tym większą przyjemność, że jego jedyny wnuczek jest Szwedem, i to właśnie jemu dedykuje otrzymaną nagrodę. Pisarz zdradził, że uczci wiadomość w gronie najbliższych, i już zapowiedział, że wraz z rodziną pojawi się na wręczeniu Nobla podczas uroczystej gali, która odbędzie się 10 grudnia w Sztokholmie.
Teraz przed Modiano, który prywatnie jest dość nieśmiałym człowiekiem, bardzo trudne zadanie: niekończące się wywiady, błyski fleszy i wzmożone zainteresowanie publiczności. Dziennikarze zgromadzeni na krótkiej konferencji z pisarzem w Paryżu z uśmiechami na twarzy wysłuchiwali, jak w odpowiedzi na pierwsze pytanie odrzekł: „Eee… Tak… To znaczy… Ale… To jest trochę… Hmm…”.
Sekretarz Szwedzkiej Akademii, Peter Englund, mówiąc o tegorocznym Nobliście, wskazał na istotną cechę wyróżniającą jego pisarstwo: „On wcale nie jest trudny do czytania. W pewnym sensie sprawia wrażenie bardzo prostego, bo ma bardzo subtelny, prosty i przejrzysty styl. Otwierasz stronę i widzisz, że Modiano pisze bardzo proste, krótkie zdania, bez fanaberii, ale jest to bardzo, bardzo wyszukane w swej prostocie”.
Englund odniósł się również do zawiedzionych nadziei tych, którzy liczyli, że nagrodę otrzyma kenijski pisarz Ng?g? wa Thiong’o albo ktoś inny z Czarnego Kontynentu: „Nie pracujemy według parytetów, po prostu staramy się nagrodzić perfekcję i nie zajmować się zbytnio rozważaniami typu ?dobrze, teraz powinniśmy wybrać kogoś z tego kontynentu lub tej płci?. To uczyniłoby naszą pracę niemożliwą”.
[am]
źródło: Le Figaro, The Guardian, NobelPrize.org
Kategoria: newsy
