Szkice i rysunki Franza Kafki
Franz Kafka zalicza się w poczet pisarzy, którzy z lubością przyozdabiali swoje rękopisy, dzienniki, notatniki, a nawet kartki pocztowe najrozmaitszymi bazgrołami i szkicami. Bliski znajomy pisarza, Gustav Janouch, opisał w swych dziennikach, co się stało, kiedy jednego razu udało mu się podejrzeć powstawanie jednego z rysunków: pisarz natychmiast podarł kartkę na małe kawałki, aby nie dało się zobaczyć, co szkicował. Ostatecznie przy którejś z kolejnych okazji ustąpił i pozwolił znajomemu zajrzeć do swojego notatnika. Zobaczywszy, co znajdowało się na papierze, Janouch wyjaśnił pisarzowi, że nie musiał tego przed nim ukrywać, bo są to zupełnie nieszkodliwe szkice. Ale Kafka pokiwał przecząco głową i powiedział: „O nie! One nie są takie nieszkodliwe, na jakie wyglądają. Te rysunki są pozostałością starej, głęboko zakorzenionej namiętności. Dlatego starałem się je ukryć przed tobą. Ta namiętność nie jest na papierze, ale we mnie. Zawsze chciałem umieć szkicować. Chciałem zobaczyć i szybko uwiecznić to, co zobaczyłem. To było moją namiętnością”. Dla Kafki szkice te przedstawiały jeszcze bardziej intymną wartość niż pisarstwo. Ukrywał lub niszczył skrupulatnie wszystkie dowody swej pasji, przez co do dzisiaj przetrwało niewiele z jego rysunków. Poniżej publikujemy cześć kolekcji ocalonych szkiców.
Kategoria: galeria
