Jerzy Pilch

fot. Akumiszcza / Wikimedia

data urodzenia: 10 sierpnia 1952
kraj: Polska
strona internetowa: (brak)

Biografia:

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Podczas stanu wojennego zasłynął jako autor satyrycznych felietonów czytanych na spotkaniach krakowskiego czasopisma mówionego „Na Głos”. Prędko też stał się jednym z najpopularniejszych autorów „Tygodnika Powszechnego”.

Literacko zadebiutował w 1988 roku zbiorem opowiadań „Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej”. Książka zdobyła Nagrodę Fundacji im. Kościelskich w 1989.

Sławę przyniosła mu wydana w 1993 powieść „Spis cudzołożnic”. Rok później na podstawie książki nakręcono film w reżyserii Jerzego Stuhra (Pilch był współtwórcą dialogów do adaptacji).

Pisarz konsekwentnie budował swoją karierę tworząc kolejne powieści i opowiadania, przypominające twórczość Hrabala czy Kundery. W trakcie swojej kariery kilkakrotnie nominowany był do Nagrody Literackiej Nike. Otrzymał ją w roku 2001 za powieść „Pod Mocnym Aniołem”, autobiograficzną próbę ironicznego przedstawienia swoich zmagań z nałogiem alkoholowym.

W 2003 Pilch ogłosił na łamach „Polityki” Ogólnonarodowy Konkurs na Opowiadanie „Pisz do Pilcha”, którego pokłosiem była antologia 33 najlepszych tekstów.

Oprócz działalności literackiej Pilch kontynuował również przygodę z publicystyką. Współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym”, „Hustlerem” i „Polityką”. W 2006 rozpoczął współpracę z „Dziennikiem” jako felietonista. Według tygodnika „Wprost” wiązało się to z otrzymaniem rekordowego wynagrodzenia. Z „Dziennikiem” związany był aż do końca ukazywania się gazety. Obecnie publikuje w „Przekroju”.

Książki:

2015 – Zuza albo czas oddalenia
2013 – Drugi dziennik
2013 – Wiele demonów
2012 – Dziennik
2010 – Sobowtór zięcia Tołstoja. Trup ze złożonymi skrzydłami
2008 – Marsz Polonia
2007 – Pociąg do życia wiecznego
2007 – Moje pierwsze samobójstwo
2004 – Narty Ojca Świętego
2004 – Miasto utrapienia
2002 – Upadek człowieka pod Dworcem Centralnym
2001 – Pod Mocnym Aniołem
2000 – Opowieści wigilijne (wraz z Olgą Tokarczuk i Andrzejem Stasiukiem)
1998 – Bezpowrotnie utracona leworęczność
1997 – Tysiąc spokojnych miast
1997 – Tezy o głupocie, piciu i umieraniu
1996 – Monolog z lisiej jamy
1995 – Inne rozkosze
1994 – Rozpacz z powodu utraty furmanki
1993 – Spis cudzołożnic. Proza podróżna
1988 – Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej