21 praktycznych rad odnośnie pisania od Douglasa Couplanda
Kultowy kanadyjski pisarz Douglas Coupland, autor „Pokolenia X” i „Złodzieja gumy”, poproszony o porady dla aspirujących pisarzy, ułożył prostą i praktyczną listę, którą ? jak wyznał ? sam chciałby otrzymać przed laty na początku swojej literackiej kariery.
Poniżej znajdziecie pełną listę 21 praktycznych rad co do pisania autorstwa Douglasa Couplanda:
1. Moment, w którym twoje pisarstwo zaczyna przypominać pracę domową, jest tą chwilą, w której powinieneś przestać pisać. Oznacza to, że twój projekt jest albo zły, albo zboczył z torów. To wtedy musisz być ze sobą szczery, odnośnie tego dlaczego piszesz, cokolwiek to jest.
2. Ludzie, którzy zarabiają na życie pisaniem, NIEZMIENNIE rezerwują czas i miejsce na robienie tego KAŻDEGO DNIA . W niektóre dni słowa mogą nie przyjść do głowy, jednak musisz mieć zarezerwowany ten czas i miejsce, gdzie mogą cię nawiedzić.
3. Książki są długie i nie przychodzą do ciebie ?kiedy dusza zapragnie?. Wymagają dyscypliny. Jeśli twoja dusza pragnie, wyznacz odpowiedni czas każdego dnia i miejsce aby pisać.
4. Większość ludzi nadaje się tylko do zrobienia jednej korekty książki, bez względu na to jak bardzo cię kochają. Korzystaj z prośby o zrobienie tej korekty bardzo oszczędnie i proś ludzi o to tylko wtedy, gdy sam przewertowałeś swoją pracę tysiąc razy i czujesz się pewien, że jest tak czysta i zwięzła, jak tylko może być.
5. Blokada pisarska się zdarza. Nie panikuj, kiedy to się stanie. Pisanie wróci do ciebie, więc zamartwianie się jest stratą czasu. Wyluzuj. I nadal o ustalonym czasie, zasiadaj w ustalonym miejscu, aby pisać.
6. Nie pisz do magazynów, których w rzeczywistości nie czytasz. Ludzie mogą powiedzieć, że nie jesteś temu w 100 procentach oddany.
7. Magazyny zachęcają pisarzy do rozwijania specyficznego głosu; gazety zmuszają pisarzy, żeby dostosowali się do ich firmowego stylu. Jeśli nie lubisz, aby tłamszono twój własny styl, unikaj pisania do gazet.
8. Pisarstwo może być rodzajem ekshibicjonizmu, więc pisanie w miejscu publicznym, nawet w Starbucksie, może być dobrym sposobem na ?otwarcie drzwi?. Wielu pisarzy, którym zbliża się deadline, jedzie do hoteli we własnych miastach, odcina się i kończą wszystko o wiele szybciej ? znajoma okolica połączona z brakiem czynników rozpraszających uwagę.
9. Wielu redaktorów lubi spotkać podczas lunchu nową twarz. Wielu jest po prostu znudzonych. Zadzwoń i poproś ich o spotkanie, ale… musisz przynieść masę pomysłów ze sobą, inaczej lunch nie doprowadzi do niczego.
10. Bierz udział w tak wielu stażach, w ilu tylko możesz, nawet za darmo, jeśli to możliwe. W momencie, gdy ktoś idzie na urlop macierzyński ? ty wchodzisz. Tak jest w większości prac. Nikt nie chce przeglądać dwustu życiorysów, kiedy czeka przed nimi zapalony ochotnik.
11. Ludzie, którzy wywodzą się z nurtu magazynowego, często nie rozumieją, dlaczego ludzie z literackiego kierunku traktują publikowanie w gazetach jako mistyczne. Niektórzy piszą, żeby być przeczytanym i oczekują czytelników; nie panikuj, tylko pokaż im swoje prace.
12. Twoje życie nie zmieni się znacznie po opublikowaniu. Cisza następuje po ciszy. Nawet jeśli książka uderzy wysoko, życie nie zmieni się za wiele. Skalibruj oczekiwania.
13. Jeśli piszesz, bo twoi rodzice są literatami i myślisz, że sprawi im to przyjemność, lepiej zastanów się chwilę i znajdź coś innego, co wolałbyś robić. Tak samo nie stawaj się dentystą tylko dlatego, że jedno z twoich rodziców nim jest. Ludzie myślą, że ta zasada nie ma odniesienia do pisarstwa, ale ma tak samo, jak do każdego innego zajęcia.
14. Nie ma metody na wymazanie głosu twojego nauczyciela od gramatyki z głowy ? albo twojego profesora od literatury. To jest dobre, bo gramatyka jest ważna. Ale w momencie, gdy zaczynasz podążać za jakąś ich zasadą dotyczącą treści, jesteś stracony. Ty i tylko ty decydujesz, o czym zamierzasz pisać. Kierowanie się elitaryzmem albo dziwactwem byłego profesora jest paraliżujące.
15. Kreatywne pisanie nie wydaje się pomagać ludziom w żaden sposób. Może być zabawą, ale nie sprawi, że dojdziesz gdziekolwiek szybciej. Literackie grupy mogą być pomocne, ale należą do nich tacy, którzy naprawdę bardzo potrzebującą pomocy. Tak właśnie jest.
16. Większość ludzi nigdy nie kończy książki, którą zaczęło. Zgaduję, że 97 procent. Więc jeśli możesz po prostu skończyć to cholerstwo, to jesteś tysiące mil przed większością pisarzy. Więc po prostu ją skończ.
17. Większość ludzi, którzy piszą powieści zarobkowo, miała w zwyczaju robić coś innego w życiu, a pisanie przyszło do nich, wydaje się, przez przypadek. Więc idź w świat i rób inne rzeczy.
18. Poza kilkoma ekstremalnymi przypadkami, pisarze muszą być około trzydziestki, aby zacząć pisać powieści. Jeśli jesteś poniżej trzydziestki, daj sobie trochę luzu.
19. Większość agentów lub redaktorów nawet nie spojrzy na książki, które zaczynają się, gdy bohater siedzi przed ekranem komputera.
20. Pisanie może być bardzo zawistnym biznesem. Nie daj wkręcić się w spirale zazdrości. Robisz to, co kochasz robić, prawda? To jest jedyny powód, dla którego to robisz.
21. Dobry nauczyciel, to ktoś, kto nauczył cię, jak kochać. Zły nauczyciel, to ktoś, kto nauczył cię, jak nienawidzić. Sam osądź.
Douglas Coupland to jeden z najważniejszych anglosaskich pisarzy, obwołany rzecznikiem generacji 1960 – 80. W ciągu ponad dwudziestu lat kariery napisał 15 powieści, oprócz tego zbiory esejów oraz sztuki teatralne. Za jego najgłośniejszą powieść uważa się ?Pokolenie X. Opowieści na czasy przyśpieszającej kultury?, która spopularyzowała takie określenia jak „Mcpraca” i „Pokolenie X”. Listę rad dla młodych pisarzy Coupland przygotował na życzenie magazynu „Litreactor”.
fot. Jason Michael
TweetKategoria: zestawienia
