„Rok potopu” ? druga część dystopijnej trylogii Margaret Atwood już w księgarniach

10 marca 2017

Niepokojąca wizja technologicznego rozwoju ludzkości, który znacząco wpływa na moralność człowieka. Religijny fanatyzm jako źródło tragedii lub ocalenia. Zachwianie ekologicznej równowagi świata… Między innymi takim tematom poświęcony jest „Rok potopu”, druga część trylogii spekulatywnej autorstwa Margaret Atwood. Powieść dostępna jest już w księgarniach dzięki wydawnictwu Prószyński i S-ka.

Choć „Rok potopu” faktycznie należy uznać za drugi tom trylogii zapoczątkowanej powieścią „Oryks i Derkacz”, to sama autorka przyznaje, że książka „nie jest ani sequelem, ani prequelem. To coś dziejącego się w międzyczasie”. Rzeczywiście, tym razem wydarzenia znane z pierwszej części poznajemy z perspektywy przedstawicieli niższej klasy zdziesiątkowanego społeczeństwa przyszłości ? członków sekty „Boży Ogrodnicy”. A właściwie ? członkiń, bowiem centralnymi postaciami drugiej książki Atwood są dwie kobiety ? Ren oraz Toby.

Ren to młoda tancerka z ekskluzywnego klubu ze striptizem. Zdołała przetrwać biologiczną apokalipsę, ponieważ tkwiła odizolowana od świata we wspomnianym przybytku. Co ciekawe, w przeszłości Ren spotykała się z Jimmym (Yetim), czyli jednym z głównych bohaterów powieści „Oryks i Derkacz”. Toby, druga z dziewczyn, swoje ocalenie zawdzięcza natomiast zabarykadowaniu się w luksusowym ośrodku spa, gdzie skrywała się przed napastującym ją osobnikiem.

Tym, co łączy bohaterki, jest ich wspólna przeszłość, dorastanie w grupie religijnych fanatyków, żyjących w ściśle określony sposób. „Bardzo jasno podchodzą oni do kwestii związanych z tym, co można, a czego nie należy konsumować, gdzie należy żyć czy jak się zachowywać. Oni próbują połączyć elementy nauki, natury i religii ? a rezultaty tego bywają bardzo nieprzewidywalne” ? tłumaczy autorka.

Atwood przedstawia ponurą i przerażającą, lecz równocześnie sugestywną rzeczywistość. Świat, gdzie do prozy życia należy nielegalna sprzedaż ludzkich organów, a częste zaginięcia ludzi, jak i masowe wymieranie gatunków zwierząt nikogo już nie dziwi. Ci, którzy mieli (nie)szczęście przetrwać biologiczną apokalipsę, muszą odnaleźć się w nowym, obcym świecie. Potop, do którego nawiązuje tytuł książki, jest natomiast ? nie zdradzając całej tajemnicy ? wynikiem działalności części szalonych członków sekty.

„Rok potopu” zasługuję na uwagę również pod względem struktury narracyjnej. Podobnie jak w pierwszej części, również i tutaj większość wydarzeń poznajemy z retrospekcji. Losy ocalałych dziewczyn wzajemnie się przeplatają- relacja Ren opowiedziana została w formie pierwszoosobowej, natomiast historia Toby przedstawiona jest w trzeciej osobie.

Warto odnotować, że światowej premierze książki w 2009 roku towarzyszyła bardzo nietypowa kampania promocyjna. Oprócz spotkań autorskich przygotowano bowiem również specjalne występy chóru wyśpiewującego czternaście hymnów religijnych z „Niepisanego śpiewnika Bożych Ogrodników”, które otwierają niektóre rozdziały książki.

Margaret Atwood to jedna z najważniejszych kanadyjskich pisarek, tworząca literaturę, która wymyka się prostym klasyfikacjom i gatunkowym schematom. W kręgu jej zainteresowań znajdują się kwestie ekologizmu, feminizmu, społecznych nierówności, czemu daje wyraz w swoich powieściach. Wydawnictwo Prószyński i S-ka planuje opublikować całą trylogię „MaddAddam”. Ostatni tom ukaże się po raz pierwszy w polskim przekładzie już w maju.