Nowe, poszerzone wydanie „Rozmów” Lawrence’a Grobela z Alem Pacino
Z okazji przyjazdu Ala Pacino do Polski wydawnictwo Axis Mundi wznowiło w nowym, poszerzonym wydaniu rozmowy, jakie na przestrzeni 26 lat przeprowadził z legendarnym hollywoodzkim aktorem dziennikarz Lawrence Grobel.
Poznali się w 1979 roku. Pacino był wówczas wschodzącą gwiazdą kina. Miał na koncie tak znakomite role, jak postać Michaela Corleone w dwóch częściach ?Ojca chrzestnego?, Sonny?ego Wortzika w ?Pieskim popołudniu? czy policjanta Franka Serpico w ?Serpico?. Nie udzielił za to jeszcze ani jednego wywiadu z prawdziwego zdarzenia. Lawrence Grobel z kolei był wschodzącą gwiazdą dziennikarstwa. Mógł już poszczycić się wywiadami z wieloma znanymi osobistościami, w tym pamiętną rozmową z Marlonem Brando, która ukazała się później w książkowej formie. Pacino uznał, że skoro Brando, znany z niechęci do prasy po rozmowie, jaką przeprowadził z nim podstępny Truman Capote, po dwudziestu pięciu latach przełamał się i zaufał Grobelowi, aby udzielić mu szczerego i głębokiego wywiadu, to i on mógł zrobić to samo. Tym sposobem dziennikarz, reprezentujący wówczas ?Playboya?, pojawił się w zagraconym mieszkaniu aktora na Manhattanie. Przychodził tam niemal przez cały miesiąc, nagrywając blisko czterdzieści godzin rozmów, które przełożyły się na dwa tysiące stron surowego tekstu. Między Pacino a Grobelem zawiązała się więź. „Czuję się, jak gdybym spotkał kolegę z dzieciństwa” ? powiedział aktor, gdy dyktafon został już wyłączony. Tak narodziła się przyjaźń, która trwa po dziś dzień, a jej efektem są kolejne rozmowy. Łącznie z tą pierwszą, najdłuższą i najważniejszą, złożyły się na tę 300-stronicową książkę.
Jak wyjaśnia sam odpytywany, Grobel dlatego jest tak dobrym dziennikarzem, ponieważ interesuje się ludźmi. Musi być również dobrym słuchaczem, skoro Pacino zwierzył mu się niemal ze wszystkiego. Opowiedział o swoim pierwszym doświadczeniu seksualnym, uzależnieniu od alkoholu, garściach Valium zażywanych na ceremonii rozdania Oskarów, nocnych eskapadach po klubach jazzowych. Pacino wprawdzie unika niektórych tematów, szczególnie niechętnie mówi o swoich partnerkach, ale Grobel jest uparty, konsekwentnie wydobywając ze swojego rozmówcy możliwie najwięcej, dlatego dowiadujemy się też nadspodziewanie wiele o prywatnym życiu aktora i jego rodzinie.
Książka nie ma jednak charakteru sensacyjnego. Panowie rozmawiają przede wszystkim o sztuce aktorskiej, o pamiętnych rolach i udziale, jaki Pacino miał w wykreowaniu swoich postaci na ekranie. To on wyperswadował Coppoli, żeby drugi ?Ojciec chrzestny? nie kończył się sceną, w której Michael Corleone tańczy nago z pokojówką, to jemu zawdzięczamy, że Sonny z ?Pieskiego popołudnia? wchodzi do banku bez okularów przeciwsłonecznych, co znacząco wpływa na odbiór filmu. Nie zabrakło również wymiany zdań na temat straconych ról, kolegów i koleżanek po fachu oraz reżyserów, z którymi Pacino miał większą lub mniejszą przyjemność współpracować.
Miłośników literatury z pewnością zainteresują fragmenty dotyczące literackich zainteresowań aktora. „Wychowałem się na wielu różnych autorach, od Balzaca po Szekspira. Wiem, że jestem dzieckiem miasta i nie mam pełnej edukacji, ale dużo czytałem(?). Czytanie uratowało mi życie” ? wyznał. Zdarzają się również zabawne momenty, kiedy na przykład podczas rozmowy w hotelowej restauracji Pacino nie może zdzierżyć widoku mężczyzny, który równocześnie je i czyta książkę.
„Al Pacino. Rozmowy” to okazja do prywatnego spotkania z legendą kina. Mamy okazję uczestniczyć w rozmowie dwóch przyjaciół, którzy z każdym następnym rokiem coraz śmielej sobie poczynają we wzajemnych relacjach, nieustannie rzucając pod swoim adresem docinki. Z książki wyłania się portret artysty, dla którego aktorstwo to prawdziwą pasją. Jest gotów wyłożyć niemałe pieniądze, aby zrealizować swoje niekomercyjne przedsięwzięcia, pomimo niebotycznej sławy wciąż wraca też na deski teatru, który jest jego największą miłością.
Książkę uzupełnia wkładka ze zdjęciami z prywatnego archiwum Ala Pacino i Lawrence?a Grobela. Mamy między innymi możliwość zobaczyć małego Ala w objęciach taty i dużego Ala tańczącego z matką dziennikarza na bat micwa jego córki. Publikacja została uzupełniona o posłowie z 2014 roku, w którym Grobel zdradza, co Pacino myśli na temat książki oraz jak potoczyła się jego kariera po 2005 roku, kiedy to powstała ostatnia rozmowa wchodząca w skład tego tomu.
?Al Pacino. Rozmowy? wznowiono w przededniu wizyty aktora w Polsce. 22 września 2014 niewielka grupa widzów, która zakupiła niebotycznie drogie bilety, będzie miała okazję uczestniczyć w spotkaniu z Alem, jakie odbędzie się w Teatrze Wielkim w Warszawie. Spotkanie nie będzie rejestrowane, dlatego ci, których nie stać na to, aby zobaczyć Pacino na żywo, powinni zaopatrzyć się w książkę. Wprawdzie nic nie zastąpi kontaktu twarzą w twarz z charyzmatycznym aktorem, jednak „Rozmowy” Grobela mogą uchodzić za odpowiednią tegoż namiastkę.
Artur Maszota
TweetKategoria: premiery i zapowiedzi
