Tak było na gali Nagrody Literackiej Gdynia 2017. Zobacz zdjęcia

13 września 2017

Gala tegorocznej, 12. edycji Nagrody Literackiej Gdynia już za nami. Laureaci dawno już powrócili do domów z pamiątkowymi Kostkami Literackimi oraz nagrodami finansowymi w wysokości 50 tysięcy złotych, a my możemy jeszcze na chwilę pozostać w Gdyni dzięki zamieszczonym poniżej fotografiom. Zapraszamy do oglądania!

Kapituła Nagrody Literackiej Gdynia pod przewodnictwem Agaty Bielik-Robson nie miała w tym roku łatwego zadania. Do konkursu zgłoszono aż 434 tytuły. To wynik lepszy, gdy porównamy go z ostatnimi edycjami nagrody. „Selekcja wymaga pewnej metody. W naszej kapitule istnieje specjalizacja, jest nas sześć osób, co oznacza, że ufając sobie, delegujemy zadania. Czytamy w dwóch kategoriach, wówczas czytamy dokładnie. I wtedy oczywiście z czterystu książek robi się odpowiednio mniej, robi się kilkadziesiąt. I to jest do ogarnięcia” – mówi Agata Bielik-Robson.

Gala Nagrody Literackiej Gdynia.

Proces selekcji tytułów podzielony był na dwa etapy. Od końca stycznia do połowy maja kapituła miała czas, aby wyłonić nominowanych w czterech kategoriach: eseistyka, poezja, proza, przekład na język polski. A następnie kolejne trzy i pół miesiąca, aby zdecydować się, którzy spośród finalistów otrzymają statuetki. Nazwiska laureatów poznaliśmy podczas uroczystej gali, która odbyła się w przestrzeni Muzeum Miasta Gdyni.

Członkowie kapituły Nagrody Literackiej Gdynia: Zbigniew Kruszyński i Małgorzata Łukasiewicz.

W kategorii proza nagrodę wręczono Salci Hałas za debiutancką powieść „Pieczeń dla Amfy”. „W tym roku to debiutantki odkrywają przed nami nowe światy, istniejące osobno, nie dostrzegane i nie opisane” – usłyszeliśmy w laudacji Zbigniewa Kruszyńskiego i Małgorzaty Łukasiewicz.

Nominowani w kategorii proza. Od lewej: Anna Cieplak, Salcia Hałas, Joanna Lech, Krzysztof Środa i reprezentujący Szczepana Twardocha Sebastian Nowak z Wydawnictwa Literackiego.

„Literatura lubi mylić tropy. Potrafi mówić o czymś, nawet o byle czym, aby powiedzieć coś całkiem innego. Skupiać się na drobiazgach, a przy okazji ujawnić dramat egzystencji. Zapewne potrzebna jest do tego specjalna przestrzeń, układ o odpowiednich właściwościach akustycznych. Takim układem może być na przykład ? falowiec” – dodano w laudacji. „Pieczeń dla Amfy” doceniono „za wrażliwy słuch, za bajki komponowane z tworzyw sztucznych, za zdolność budzenia ukrytej w słowach energii”.

Salcia Hałas z Kostką Literacką.

Najlepszą książką eseistyczną wybrano „Koło miejsca/Elementarz” Krzysztofa Siwczyka. „Jesteśmy w kategorii esej, nie od rzeczy będzie więc przywołać patrona tej kategorii, Michała Montaigne?a, który baraszkując ze swoją kotką, zadawał sobie pytanie, czy to naprawdę on ma z tego uciechę, czy też może kotka zabawia się jego kosztem. Trochę podobnie jest w przypadku nagrodzonej książki, wydaje się, że autor baraszkuje z miastem, choć, jeśli spojrzymy pod innym kątem, stanie się jasne, że to miasto baraszkuje z autorem, powołując go do życia” – zauważyli w laudacji Jacek Gutorow i Jerzy Jarniewicz.

Agata Bielik-Robson gratuluje nominowanym w kategorii „eseistyka”. Od lewej: Łukasz Musiał, Monika Muskała i Krzysztof Siwczyk.

Tym autorem, „baraszkującym i baraszkowanym, powołującym i powołanym”, który na wzór Marlowa z „Jądra ciemności” „snuje swoją opowieść podobnie, obrysowując, obchodząc, otulając, okalając swój temat, okrążając jak ptaki swoje miejsce na ziemi” został uznany Krzysztof Siwczyk.

Członkowie kapituły, Jerzy Jarniewicz i Jacek Gutorow, gratulują Krzysztofowi Siwczykowi zwycięstwa w kategorii „eseistyka”.

W kategorii poezja uhonorowano Michała Sobola za tom poetycki „Schrony”. „Poezja metafizyczna to dziś rzadki okaz, niemal wymarły poetycki dodo. Wydawałoby się, że już nie uda się tego gatunku ożywić, że na zawsze pozostanie w szklanej gablocie z barokowego gabinetu osobliwości. Aż tu nagle zdarza się niemożliwe: okazuje się, że poezja późno-nowoczesna, która ulubiła ciemne korytarze prywatności, otwiera się na przestwór i znajduje schron także pod pulsarami. Dla wielu dzisiejszych poetów i poetek nawet własny pokój to miejsce niepokojąco obce ? ale dla tego odmieńca, zupełnie na odwrót, całe uniwersum objawia się jako miejsce zamieszkania, do obłaskawienia i udomowienia, zgodnie z sentencją Novalisa, że poezja służy temu, by wszechświat uczynić domem” – powiedziała w laudacji Agata Bielik-Robson.

Członkowie kapituły, Agata Bielik-Robson i Aleksander Nawarecki, odczytują laudację w kategorii „poezja”.

Dlatego laur trafił do „pustelnika z Puszczy Jodłowej”, którego wiersze, jak ku rozbawieniu wszystkich zauważył Aleksander Nawarecki, „mają oczyszczającą moc oraz błysk porównywalny do tyleż tajemniczego co legendarnego płynu Ludwik”.

Michał Sobol odbiera nagrodę.

Nagroda w kategorii przekład na język polski przypadła Ryszardowi Engelkingowi za nowe tłumaczenie „Szkoły uczuć” Gustave’a Flauberta. W imieniu laureata kostkę odebrał Tomasz Swoboda.

Czterech spośród pięciu nominowanych w kategorii „przekład na język polski”. Od lewej: Jacek St. Buras, reprezentujący Ryszarda Engelkinga Tomasz Swoboda, Krzysztof Majer i reprezentujący Hannę Igalson-Tygielską Artur Burszta.

„Ryszard Engelking, himalaista polskich tłumaczy, wspiął się na szczyt zwany Flaubert, i to całkiem nową drogą, proponując własną, pełną śmiałych, lecz uzasadnionych pomysłów wersję 'Szkoły uczuć’, która udowadnia, że niekiedy powtórne przekłady arcydzieł są rzeczywiście, jak Paryż, warte mszy” – powiedział w laudacji Marek Bieńczyk.

Marek Bieńczyk czyta laudację w kategorii „przekład na język polski”.

Nagroda Literacka Gdynia została powołana do życia w 2006 roku przez Prezydenta Gdyni Wojciecha Szczurka, w celu uhonorowania wyjątkowych osiągnięć żyjących, polskich twórców. Jest przyznawana rokrocznie autorom najlepszych książek wydanych w poprzednim roku.

Laureaci tegorocznej edycji nagrody – Krzysztof Siwczyk, Michał Sobol, Salcia Hałas i tłumacz Ryszard Engelking – powrócą nad morze w listopadzie, aby spotkać się z czytelnikami w gdyńskich bibliotekach.