Dlaczego ludzie mają włosy! – przeczytaj opowiadanie, które David Foster Wallace napisał w wieku 10 lat

22 lutego 2018


David Foster Wallace już od małego wykazywał zainteresowania literackie. W archiwach pisarza zgromadzonych w Centrum Harry’ego Ransoma na Uniwersytecie Teksańskim znajduje się urocze opowiadanie „Dlaczego ludzie mają włosy!”, które David napisał w wieku około 10 lat. Poniżej zamieszczamy jego tłumaczenie w całości.

Sayneday sobie szedł, gdy dostrzegł, że wszyscy są zakłopotani i rozmawiają ze sobą. „O co chodzi?” – zawołał – „Co was trapi?”. „Och! Saynedayu” – odparł jeden z mężczyzn – „wszyscy wyglądamy tak samo i nie potrafimy się od siebie odróżnić”. „Ach, rozumiem” – powiedział Sayneday – „Chcecie czegoś, żeby każdy mógł wyglądać inaczej. Cóż, pomyślę o tym”. Udał się więc nad błotnistą rzeczkę i myślał. Myślał, aż od tego myślenia był obolały. W końcu zaczął przyglądać się sitowiu, długim sznurowatym trzcinom unoszącym się nad błotem, rosnącym jakby były przyklejone do dna. Różnokolorowe owoce wyglądały jak farba na bańce.

Zerwał się i zwołał ludzi z całego świata, aby ustawili się w długim szeregu. A oto, co zrobił. Chlapał błotem na łysą głowę. Barwił trzciny na inny kolor za każdym razem, gdy przyklejał je do głowy (mężczyznom krótsze niż kobietom). Wszyscy byli szczęśliwi, a Sayneday mógł kontynuować swą podróż dookoła świata.

Wiele lat później David Foster Wallace został jednym z najbardziej wpływowych i innowacyjnych pisarzy w amerykańskiej literaturze przełomu XX i XXI wieku. W Polsce ukazały się dotychczas trzy jego książki, wszystkie w przekładzie Jolanty Kozak: „Krótkie wywiady z paskudnymi ludźmi”, „Rzekomo fajna rzecz, której nigdy więcej nie zrobię” i „Niepamięć”. Czekamy na tłumaczenie jego najważniejszej powieści, liczącej tysiąc stron „Infinite Jest”, która została uznana przez magazyn „Time” za jedną ze stu najlepszych powieści wydanych od 1923 roku.

Opracowanie i tłumaczenie: Artur Maszota

Tematy: , ,

Kategoria: opowiadania