Paul Bowles

data urodzenia: 30 grudnia 1910
data śmierci: 18 listopada 1999
kraj: Stany Zjednoczone
strona internetowa: http://www.paulbowles.org/

Biografia:

Urodził się na Queensie w Nowym Jorku. Był jedynakiem. W dzieciństwie nie mógł narzekać na warunki materialne, ale Bowles senior był zimnym uczuciowo, apodyktycznym ojcem. Według rodzinnej legendy, próbował zabić swego nowo narodzonego syna, pozostawiając go na parapecie okna podczas burzy śnieżnej. Historia ta prawdopodobnie nie jest prawdą, ale Bowles uważał inaczej. W młodości matka czytała mu Nathaniela Hawthorne’a i Edgara Allan Poe.

Bowles nauczył się czytać, kiedy miał trzy lata, rok później pisał już pierwsze historyjki. Wkrótce potem zaczął tworzyć surrealistyczną poezję i muzykę. W 1928 roku w wieku siedemnastu lat jeden z jego wierszy został przyjęty do publikacji w dwunastym tomie „Transition”, czasopisma literackiego z siedzibą w Paryżu. „Transition” służyło jako forum dla największych orędowników modernizmu – Djuna Barnesa, Jamesa Joyce’a, Paula Eluarda, Gertrudy Stein i innych.

Równocześnie z pasjami literackimi rozwijał zainteresowania muzyczne. Jego rodzina kupiła pianino i młodociany Bowles studiował teorię muzyki, śpiewu i gry na fortepianie.

W 1928 rozpoczął studia na Uniwersytecie Virginia. Na początku lat 30. sporo podróżował, we Francji spotkał się m.in. z Gertrude Stein. Za jej radą po raz pierwszy pojechał do Tangeru (Maroko stało się później domem Bowlesa i inspiracją dla wielu jego opowiadań). Stamtąd udał się do Berlina, podróżował po Saharze, Algierii i Tunezji.

W 1937 roku powrócił do Nowego Jorku. Przez całą następną dekadę dał się poznać jako uznany kompozytor, współpracując m.in. z Orsonem Wellesem, Tennessee Williamsem. W 1938 roku ożenił się z pisarką Jane Auer (znaną później jako Jane Bowles). Było to niekonwencjonalne małżeństwa: obydwoje utrzymywali intymne relacje z osobami tej samej płci, ale utrzymywali również bliską relację ze sobą nawzajem.

W latach 40. małżeństwo mieszkało w rodzinnym mieście pisarza. W 1945 za namową żony Paul stworzył swe pierwsze dojrzałe opowiadania.

Dwa lata później otrzymał kontrakt na powieść z wydawnictwa Doubleday i na stałe przeniósł się do Tangeru, po roku dołączyła do niego żona. Jak wyznał w jednym z wywiadów, miał już dosyć pisania muzyki dla innych, wolał pisać. Podczas pracy nad powieścią podróżował sam po Saharze. Wydawnictwo Doubleday odrzuciło rękopis „Pod osłoną nieba” toteż powieść została opublikowana przez innego wydawcę w Anglii we wrześniu 1949 roku. Kiedy w Doubleday zobaczyli jak szybko książka się sprzedaje – wezwano na dywanik edytora, odpowiedzialnego za rezygnację z kontraktu.

Wydany rok później zbiór opowiadań, a następnie dwie kolejne powieści spowodowały, że Bowles skoncentrował się na literackiej karierze. W 1952 roku kupił małą wysepką u wybrzeży Cejlonu (obecnie Sri Lanka), gdzie napisał sporą część powieści „The Spider’s House”.

W 1957 roku Jane Bowles doznała łagodnego udaru, który spowodował afazję i częściową utratę wzroku.

Od sierpnia do września 1959 Bowles podróżował po Maroku z Christopherem Wanklynem i Mohammedem Larbi w celu nagrywania tradycyjnej marokańskiej muzyki. W następnych latach nagrywał wiele gatunków muzycznych z różnych grup etnicznych w całym kraju, tłumaczył marokańskich pisarzy na angielski, spędził jeden semestr jako nauczyciel w San Fernando Valley State College, zaczął również wydawać magazyn literacki.

Ku zmartwieniu Paula – stan zdrowia jego małżonki stopniowo się pogarszał pomimo wielokrotnie podejmowanej terapii zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w Stanach Zjednoczonych. W końcu umieszczona została w klinice w hiszpańskiej Maladze, gdzie zmarła i została pochowana w 1973 roku.

Po śmierci Jane, Paul nadal żył w Tangierze, gdzie pisał i przyjmował gościw swoim niewielkim mieszkaniu. Oprócz pisania prozy i poezji, tłumaczył Jorge Luisa Borgesa oraz innych autorów. W lecie 1980 i 1982 roku prowadził warsztaty pisania w Maroku.

W 1990 na podstawie „Pod osłoną nieba” Bernardo Bertolucci nakręcił film o tym samym tytule z Debrą Winger i Johnem Malkovichem w rolach głównych. Bowles pojawił się w epizodycznej roli na początku i na końcu filmu.

Kompozycje Bowlesa była zapomniana aż do lat 90., kiedy to niespodziewanie powróciło zainteresowanie utworami. W 1995 autor pojechał nawet do Nowego Jorku (po raz ostatni) na specjalny festiwal poświęcony jego muzyce.

Niemal do końca dekady dowcip i intelekt Bowlesa pozostawał ostry jak nigdy przedtem. Zapraszał do siebie każdego, kto pojawił się w drzwiach mieszkania w pobliżu starego konsulatu amerykańskiego w Tangerze. Jednak za radą lekarzy i przyjaciół, zaczął ograniczać rozmowy.

Bowles zmarł w wieku 88 lat z powodu niewydolności serca w Italian Hospital w Tangerze (od dłuższego czasu miał problemy z układem oddechowym). Jego prochy zostały pochowane w Lakemont, w Nowym Jorku, obok grobów swoich rodziców i dziadków.

Książki:

1997 ? No Eye Looked Out from Any Crevice
1989 ? A Thousand Days for Mokhtar
1988 ? Call at Corazon
1988 ? A Distant Episode
1988 ? Unwelcome Words: Seven Stories
1985 ? Midnight Mass
1982 ? Points in Time
1981 ? In the Red Room
1979 ? Collected Stories, 1939?1976
1977 ? Things Gone & Things Still Here
1975 ? Three Tales
1972 ? The Thicket of Spring
1968 ? Pages from Cold Point and Other Stories
1968 ? Scenes
1967 ? The Time of Friendship
1966 – Up Above the World
1962 ? A Hundred Camels in the Courtyard
1959 ? The Hours after Noon
1955 – The Spider’s House
1952 – No więc dobrze
1950 ? The Delicate Prey and Other Stories
1950 ? A Little Stone
1949 – Pod osłoną nieba